Chorioretinal examination results in patients who had undergone strabismus surgery

Amaç: Şaşılık ameliyatı sonrasında korioretinadaki değişiklik görülme oranını saptamak ve buna etki eden etkenleri belirlemek. Gereç ve Yöntem: Şaşılık ameliyatı geçirmiş 128 olgu (161 göz) çalışma kapsamına alındı. Tüm olgulara bilateral pupil dilatasyonunu takiben periferik retina muayenesi uygulandı. Muayene eden hekim önceki şaşılık ameliyatına ait bilgilerden habersizdi. Olguların eski kayıtlarından cinsiyet, refraksiyon durumu (sferik eşdeğer olarak), şaşılık tipi, ameliyat yaşı, opere edilen göz, yapılan cerrahi girişim ve girişimin miktarı, kullanılan sütür materyali, cerrahın tecrübesi ve mikroskop kullanımı ile ilgili bilgiler kaydedildi. Bulgular: Toplam 128 olgunun 161 gözüne uygulanan 246 cerrahi girişimin 11'inin sonucunda (%4.4) korioretinal değişiklik saptandı. Tüm değişiklikler kasın yeni yapışma yeri civarında ve retina pigment epitel hipertrofisi şeklindeydi. Hiçbir olguda bariz glob perforasyonuna özgü korioretinal skar izlenmedi. Onbir korioretinal değişiklikten 10' u (90.9%) horizontal kas (7 dış rektus, 3 iç rektus) geriletmesi, diğeri ise dış rektus rezeksiyonu yapılan gözlerde saptandı. Ameliyat mikroskobu kullanılmayan olguların %11.5'inde (8/69), kullanılan olguların ise %1.6'sında (3/ 177) korioretinal değişiklik geliştiği saptandı. Korioretinal değişiklik gelişme oranının tecrübesiz cerrahların yaptıkları a-meliyatlar sonucunda arttığı görüldü. Bunun yanında kullanılan sütür materyalinin ve/veya iğne yapısının da korioretinal değişiklik gelişme oranını etkilediği tespit edildi. 5.0 katgüt kullanılan 46 girişimin 6'sında (%13) ve spatül iğneli 6.0 polyglactin kullanılan 200 olgunun 5' inde (%2.5) korioretinal değişiklik saptandı. Sonuç: Sonuçlarımız ameliyat mikroskobu ve modern sütür materyali kullanımı ve ameliyatların tecrübeli cerrahlarca yapılması ile korioretinal değişiklik gelişme oranının azaldığını göstermekte-dir. Bunların yanı sıra, dış rektus geriletmesi sonrasında korioretinal değişiklik daha sık gelişmektedir. Şaşılık ameliyat-larında bu hususlar hatırda tutulmalıdır.Objective: To determine the incidence of chorioretinal alterations after strabismus surgery and to define the factors affecting the outcome. Materials and Methods: One hundred and twenty-eight patients (161 eyes) who underwent strabismus surgery were included. Peripheral retinal examination was performed in all cases following bilateral pupillary dilaton. The examiner was masked to the data of the previous strabismus surgery. Sex, refractive status (as spherical equivalant), type of deviation, age at the time of sur-gery, laterality, type and amount of the surgical procedure, type of suture material used, experience of the surgeon and the use of operation microscope were recorded from old records. Results: Chorioretinal alterations were noted in 11 of 246 (4.4%) muscle procedures performed in 161 eyes of 128 patients. All alterations were retinal pigment epithelial hypertrophy at about the site of muscle reattachment. No case of chorioretinal scar-ring unique to frank globe perforation was identified. Ten of 11 (90.9%) chorioretinal alterations were noted in eyes underwent horizontal muscle recession (7 lateral rectus, 3 medial rectus) and the other in the eye underwent lateral rectus resection. Cho-rioretinal alterations were noted in 11.5% (8/ 69) of the procedures in which operation microscope was not used, and in 1.6% of the procedures (3/ 177) in which operation microscope was used. It was demonstrated that the incidence of chorioretinal alterations increased with residents operating. Besides, it was found that type of suture material and/ or needle type used af-fected the incidence of chorioretinal alterations. Chorioretinal alterations were noted in 6 of 46 procedures (13%) in which 5.0 katgüt was used, and in 5 of 200 procedures (2.5%) in which 6.0 polyglactin with spatulated needles was used. Conclusion: Our results indicate that the incidence of chorioretinal alterations are lower with the use of operation microscope and modern suture material and with experienced surgeons operating. Besides, we determined that chorioretinal alterations are more common in lateral rectus recession. These facts should be kept in mind when performing strabismus surgery