Türkiye’de Manisa İli Salihli İlçesi Kapancı Köyü’nde Çekirdeksiz Kuru Üzüm Üretiminde Yerel İnovasyon Ağları

bu çalışmada Kapancı Köyü'nde (Salihli İlçesi Manisa İli, Türkiye) çekirdeksiz kuru üzüm üretimindeki yerel bilgi ve inovasyon ağları katılımcı yöntemler kullanılarak incelenmiştir. Çiftçiler, yayım elemanları (kamu ve ziraat odası); girdi satıcıları, araştırmacılar tartışma oturumlarına katılmışlardır. Piyasa fırsatları, gereksinimler, bitki koruma çabaları, rekabet ve krizler öğrenmede ve yeniliklerin benimsenmesinde yönlendiriciler olarak belirlenmiştir. Üretim maliyetlerindeki artış köyde teknoloji (alet-ekipman, materyal vb.) benimsenme eğilimini artırmıştır. Köydeki çiftçiler yüksek problem çözme becerilerine sahiptirler. Ağdaki en önemli aktörler girdi satıcıları ve özel firmalar olarak görülmektedirler. Çiftçiler yerel bilgi ve uygulamaların bugünkü tarım koşullarında yetersiz kaldığını düşünmektedirler. Çiftçiler kendi önceliklerinin ve koşullarının bölgedeki araştırma ve yayım etkinliklerinde yeterince gündeme alındığına inanmamaktadırlar. Çiftçilerin kamu yayım örgütleri ile bağlantıları genel olarak zayıftır. Çiftçilere göre, kamu yayım önerileri genellikle teorik olup, ekonomik geçerlilikleri sınırlıdır. Kuru üzüm üretimindeki yerel inovasyon ağları piyasa yönlendirmeli ve çoğulcu fakat formal bilgi ve inovasyon sistemleri ile zayıf bağlara sahip olarak tanımlanabilir.Lokal knowledge and innovation networks for raisin production were examined by using the participatory methods in Kapanci Village (Salihli County, Manisa Province, Turkey) in this study. Farmers; extension staff (public and chamber of agriculture); input dealers; researchers were participated in the discussion sessions. Market opportunities, needs, plant protection efforts, competition and crises are determined as drivers in learning and adoption of innovations. Increases in production costs have accelerated the technology (materials, equipment, etc.) adoption tendency in the village. Farmers in the village have high problem solving skills. The most important actors in the networks appear to be input dealers and private companies. The farmers think that local knowledge and practices are insufficient in today’s farming climate. The farmers do not believe that their priorities and problems are sufficiently considered in the research and extension agenda in the region. Farmers’ linkages with public extension services are generally weak. According to the farmers public extension advices are usually theoretical and limited economic validation. The local innovation networks in the raisin production can thus be defined as market-orientated and pluralistic but have weak links with the formal knowledge and innovation systems