Türkiye'de yenilenebilir enerji teknolojilerinin gelecek öngörüsü

Teknoloji öngörüsü, bir ülkenin uzun dönemli hedefleri doğrultusunda en büyük ekonomik, toplumsal ve çevresel faydayı yaratabilecek stratejik teknolojilerin belirlenmesine yönelik bir süreçtir. Toplumun ilgili tüm kesimlerinin (politika yapıcıların, kamu araştırma kuruluşlarının, özel kesimin, üniversitelerin ve sivil toplum kuruluşlarının) bilim ve teknolojiden beklentilerinin yansıtıldığı ve bu kesimlerin bilgi birikimlerinin paylaşıldığı bu süreçte, ülkenin mevcut konumu ve dünya ölçeğinde teknolojik değişim süreçleri de göz önüne alınarak stratejik teknolojiler belirlenmektedir. Teknoloji öngörüsü, bilim ve teknoloji politikalarının tasarlanması ve uygulamasında büyük önem taşımakta, son yıllarda Avrupa Birliği başta olmak üzere pek çok ülkede yaygın olarak kullanılmaktadır. Türkiye’de geleceğe yönelik yenilenebilir enerji teknolojilerini açığa çıkarmak için 2050 yılı baz alınarak gerçekleştirilen doktora çalışmasında, öncelikle geriye dönük çok yönlü literatürün belli bir sistematik dahilinde araştırıldığı bibliyometrik çalışma, ardından uzman kişilerin görüşlerinin alındığı ve GZFT (Güçlü, Zayıf, Fırsat ve Tehdit) analizinin gerçekleştirildiği karşılıklı görüşmeler ve son olarak uzman sorgulamasını kapsayan iki aşamalı delphi anketi uygulanmıştır. Bibliyometrik çalışma ile Türkiye’den 1980-2008 yılları arasında ISI veri tabanında yayınlanmış 12197 adet uluslararası yayın yayın incelenerek bunlardan 1555 adet’inin yenilenebilir enerjilere yönelik olduğu bulunmuştur. Bu alanda en çok yayın yapan kurum % 10,4 ile Ege Üniversitesi’dir. Yayınların % 39,1’i biyokütle ve % 20’si güneş enerjisi üzerine gerçekleştirilmiştir. Delphi çalışmasına göre ise Cumhuriyetimizin 100. yılında, yenilenebilir enerji kaynaklarındaki kurulu gücümüzün 50.000 MW olması öngörülmektedir. Gerçekleştirilen öngörü çalışmasında, Türkiye’de yenilenebilir enerjiler alanındaki gelecek vizyonu uzmanlar aracılığı ile belirlenmeye çalışılmış ve gösterilen hedeflere ulaşmak için gerekli olan çalışmalar sorgulanmıştır. Ayrıca öncelikli teknolojik alanlar belirlenerek uzun erimli teknoloji politikalarının oluşturulması yönünde bir model önerisinde bulunulmuştur