The effects of chitin synthesis ınhibitor, diflubenzuron on the larvae of culex pipiens (l.) and culiseta longiareolata (macquart) (diptera: Culicidae)

Amaç: Diflubenzuronun Culex pipiens ve Culiseta longiareolata'nın larva evrelerine olan etkisini belirlemek, dört haftalık uygulamada haftalık mortalite oranlarını tespit etmek ve uygulama dozlarının larval ölüm üzerine etkilerini araştırarak etkili dozunu belirlemektir. Yöntemler: Çalışmamızda, diflubenzuronun granül formulasyonu için World Health Organization (WHO) tarafından önerilen 0.05 mg(ai)/ cm2'lik dozundan yüksek ve düşük miktardaki dozları (0.016, 0.032, 0.064 mg(ai)/cm2) Culex pipiens ve Culiseta longiareolata'nın 1., 2., 3. ve 4. larva evrelerine laboratuvar koşullarında uygulanarak ölümler kaydedilmiştir. Bulgular: Elde edilen sonuçlara göre, mortalitenin en çok ilk larva evrelerinde olduğu, en fazla larval ölümün Culex pipiens için 4. haftada, Culiseta longiareolata için ise 3. haftada gerçekleştiği gözlemlenmiştir. Ayrıca diflubenzuronun önerilenden düşük ve yüksek olan dozlarının kullanıldığı çalışmamızda, en etkili dozunun 0.064 mg(ai)/cm2 olduğu tespit edilmiştir (LC50 >4640 ppm, LC90=0.0034 ppm). Bununla birlikte, diflubenzuronun Culiseta longiareolata larvalarında daha etkili olduğu saptanmıştır. Sonuç: Diflubenzuronun her sivrisinek türüne, hatta her larva evresine özgü bir ölüm oranının olduğunun bilinmesi bu aktif maddeye karşı kazanılabilecek dayanıklılığın miktarını belirlemede önemli rol oynayacaktır. (Turkiye Parazitol Derg 2011; 35: 154-8)Objective: The aim of the present study was to detect effects of diflubenzuron on Culex pipiens and Culiseta longiareolata larvae, and determine the weekly mortality rate and most effective dose of diflubenzuron during the study. Methods: The lower and higher doses (0.016, 0.032, and 0.064 mg(ai)/cm2) than 0.05 mg(ai)/cm2 which are brecommended for granular formulation of diflubenzuron by WHO (World Health Organization) was applied against 1st, 2nd, 3rd and 4th instars under laboratory conditions and mortality was recorded. Results: According to our data, diflubenzuron was more effective against early instars, and it was found most effective in the 4th and 3th week post-treatment in the application for Culex pipiens and Culiseta longiareolata larvae respectively. In addition, the most effective dose of diflubenzuron was obtained as 0.064 mg(ai)/cm2 (LC50 >4640 ppm, LC90=0.0034 ppm). Furthermore Culiseta longiareolata was more sensitive than Culex pipiens larvae. Conclusion: Knowing the specific mortality rate of diflubenzuron in different mosquitoe species and larvae stages, plays an important role in determining the resistance against diflubenzuron. (Turkiye Parazitol Derg 2011; 35: 154-8