Türkiye'de planlamanın arka planı

Bu çalışmada II. Dünya Savaşı sonrasında oluşan ve 1990'lara kadar devam eden iki kutuplu dünya düzeninde, kapitalist sistem içinde kalan Türkiye'de 1960'lı yıllarda Devlet Planlama Teşkilatı'nın (DPT) kurulması ile hayata geçen planlamanın arka planı incelenmiştir. DPT'nin kuruluş süreci öncesi ve kuruluşu sırasında yaşanan tartışmalar, DPT kurulduktan sonra burjuvazinin planlama sürecine dahil olma biçimi, ekonomi politikasının belirlenmesi, siyasi iktidarın bu süreçte oynadığı rol, planlama kadrosunun niteliği vb. konular planlama anlayışının arka planını oluşturmaktadır Planlamanın arka planı bize Türkiye'deki 27 Mayıs darbesinden sonraki planlama deneyiminin, uluslararası konjonktürün baskısı ile sivil-askeri bürokrasinin, reformist aydınların ve İstanbul çevresinde kümelenen sanayi burjuvazisi ittifakı ile hayata geçirilmiş olduğunu göstermiştir. Ayıca planlamanın arka planı, DPT'nin kurulduğu günden 1980'lere geçirdiği dönüşümü gözlemleyebilmeyi olanak sağlamış, böylece Türkiye'deki planlamanın neden `planladığı' gibi yürümediği tartışılmıştır. Bu çalışma bir iktisat tarihi çalışmasıdır ve çalışmada `düzenleme yaklaşımının' kavramsal ve kuramsal çerçevesi kullanılmıştır. Çalışmada ilgili literatür dışında DPT'de çalışan plancıların anıları, dönemin gazete ve dergileri ve DPT arşivlerinden yararlanılmıştır. Çalışma süresince DPT'de ele alınan dönemde çalışan plancılarla röportajlar gerçekleştirilmiş ve çalışmaya değerli katkıları eklenmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar ile 1960-1980 yılları arası Türkiye'de devletin iktisadi politika üretme kapasitesi ve devlet-sınıf ilişkilerine dair gözlem yapılabilmiştir. Çalışmanın katkısı incelenen döneme ilişkin yaşanan sosyo-ekonomik, politik, çeşitli gelişmelere ?planlama deneyimi? açısından ışık tutmaktır