Prenatal dönemde magnetik alana maruz kalan farelerin beyin dokusu kültürlerinde nöronal migrasyon anomalisine yol açtığı bildirilen genlerin ekspresyonlarının değerlendirilmesi

Amaç: Teknolojinin ilerlemesiyle birlikte, manyetik alan maruziyeti canlılar için kaçınılmaz bir sonuç olmuştur. Bu çalışmada, günlük hayatta maruz kalınan dozlarda radyofrekansa tabi tutulan gebe sıçanların fetuslarında, nöronal migrasyona etki ettiği bilinen genlerin ekspresyonlarındaki değişiklikler incelenmiştir. Yöntem ve Gereçler: Her birinde 6 dişi, 2 erkek fare olan iki grup 150-200 gr arasında gebe Balb/c fareleri kullanılmıştır. Çalışma grubu, doğum yapan dek günde 12 saat, ortalama spesifik absorbsiyon hızı (specific absorbtion rate-SAR) değeri 0,725 W/kg olan radyofrekans alana maruz bırakılmıştır. Doğum sonrası fare yavrularından alınan beyin dokusundan total RNA elde edilmiştir; elde edilen total RNA'lar da cDNA'ya dönüştürülerek nöronal migrasyonda görevli olduğu bilinen 7 genin (DCX, TUBA1A, YWHAE, ARX, RELN, LARGE, FLNA) Real-time PCR ile ekspresyonları gösterilmiştir. Bulgular: Analizi yapılan 7 genin 5'inde ekspresyonlarında istatistiksel olarak anlamlı bir artış saptanmıştır. Bu genler ARX, DCX, LARGE, RELN ve YWHAE genleri idi Sonuç: Nöronal migrasyon anomalisine yol açtığı bilinen genlerin ekspresyonlarındaki artışın saptandığı bu çalışma, düşük dozda manyetik alanın bile gebe sıçanların fetuslarında etkilenme olduğunu göstermiştir. Gen ekspresyonlarındaki bu artış, vücudun bu anomalinin ortaya çıkmasını engellemek amacıyla geliştirdiği bir savunma mekanizması olarak yorumlanmalıdır. Ayrıca bu çalışma, manyetik alanın anne karnındaki fetuslar için de etkilenme yaratabileceğini, bu nedenle gebelik sırasında maruziyeti azaltmak için korunma önlemleri alınmasının gerekliliğini ortaya koymuştur