Uzmanlık öğrencisi doktorların temel yaşam desteği bilgi düzeyleri ve bunu etkileyen faktörler

Amaç: Bu çalışmada Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde (DEÜTF) görev yapan uzmanlık öğrencisi doktorların temel yaşam düzeyi (TYD) bilgi düzeylerini ve bunu etkileyen faktörleri değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Aralık 2002 ve Şubat 2003 arasında DEÜTF’deki 33 farklı disiplinden 300 uzmanlık öğrencisi doktor çalışmaya dahil edildi. Katılımcılara demografik bilgilerini ve TYD bilgi düzeylerini etkileyebilecek soruları içeren bir anket verildi. Başarı düzeyleri kabul edilebilir performans seviyesi ölçütü kullanılarak belirlendi.Anketlerden toplanan veriler kikare (x2) ve tek yönlü ANOVA testleriyle değerlendirildi. Bulgular: Katılımcıların 176’sı (%58,6) erkek ve 124’ü (%41,4) kadın, ortalama yaşları 27,4 ± 0,3 bulundu. Tüm katılımcıların ortalama doğru cevap oranları 8,99 ± 0,15 bulundu. Bilgi sorularından dokuz ve daha fazlasını doğru cevaplandıran doktorlar hesaplanan kabul edilebilir performans seviyesine (8,76) göre başarılı kabul edildiler. Buna göre sadece %54,7 (n=164) uzmanlık öğrencisi doktorun TYD bilgi düzeyleri başarılı olarak tespit edildi. Acil tıp ve Anesteziyoloji AD’larında, klinik AD’larında çalışan ve mezuniyet sonrası TYD eğitimi alan katılımcıların başarı düzeyleri anlamlı olarak yüksek bulunmuştur. Sonuç: DEÜTF’de görev yapan uzmanlık öğrencisi doktorların TYD bilgi düzeyleri yetersizdir. TYD bilgi düzeyinin iyileştirilmesi için mezuniyet sonrası ve hizmet içi eğitimlerin daha sık aralarla yapılmasıyla iyileştirilebilir.Objective: We aimed to evaluate the current status and factors affecting the level of knowledge regarding basic life support (BLS) measured in resident physicians in Dokuz Eylül University Medical School (DEUMS), Turkey. Material and methods: Between December 2002 and February 2003, 300 resident physicians working in DEUMS were included to the study. A questionnaire comprising the demographic data and factors that may affect the level of BLS knowledge was given to the subjects. Resident physicians’ success levels were measured by acceptable level of performance (ALP) technique. Data collected from each questionnaire were analyzed with chi-square (χ2) and one-way ANOVA tests. Results: Three hundred resident physicians from 33 different departments in DEUMS participated in this study. The subjects whose mean age was 27.4±0.3 and were composed of 176 (58.6 %) male and 124 (41.4 %) female resident physicians. Male and female resident physicians’ mean number of correct answers was 8.77±0.20 and 9.30±0.23 respectively, and the overall mean was 8.99±0.15. Subjects that answered nine or more questions correctly were regarded as successful according to the mean calculated ALP score which was 8.76. Only 54.7 % (n=164) of the resident physicians were found successful. Conclusions: BLS success rates of resident physicians in DEUMS showed that although BLS trainings carried out in medical schools in Turkey might be regarded as sufficient, BLS level of knowledge of resident physicians was found insufficient due to the lack of postgraduate or in-service training. Pre- and post-graduate BLS trainings need to be more frequently repeated by resident physicians