İzmir-Muğla karayolundaki park ve reakreasyon (dinlenme) yerlerinin planlanması ile ilgili araştırmalar

Yaşadığımız dünyada son 30-40 yıl içinde giderek etkinliğini arttıran bir turizm olgusu vardır. İç ve dış turizmde karayollarının birinci derece aracı olduğu gerçeği görülmektedir. Karayolları, bir ülkenin yaşamında sosyo-ekonomik ve sosyokültürel açıdan her daim etkinliğini kurmasının yanı sıra özellikle gelişim çabası içindeki ülkelerde kalkınmayı destekleyici bir kaynak olarak turizm gelirlerine olumlu bir katkıda bulunmaktadır.Karayollarından beklenen verimi alabilmek planlı ve sistemli bir çalışmanın yapılmasına bağlıdır. Bu çalışmalar arasında yol boyu park ve dinlenme yerlerinin bulunması gerekmektedir. Gelişmiş ülkelerde bu tür çalışmalar çok uzun yıllardan beri yapılmasına karşın ülkemizde planlı ve sistemli çalışmaların gelişme gösterdiği söylenemez. İhtiyaçları karşılamak amacıyla yapılan birkaç örnek dışında, kendiliğinden oluşmuş doğal su kaynakları, çeşme başı, ağaç altı gibi yerler güvenlik açısından son derece sakıncalı ve hiçbir donanımı bulunmayan ilkel dinlenme noktaları mevcuttur. Oysaki Karayollarımızın geçtiği yerler peyzaj için oldukça elverişli bir potansiyele sahiptir.İnsan ve taşıt gereksinimleri için böyle bir potansiyele sahip Karayollarımızda trafik güvenliğimizin sağlanması, insanların fazla yorulmadan seyahat edebilmesi ve dinlenebilmesi için geliştirilme ve düzenleme önlemlerinin alınması ile mümkün olacaktır