Yoğun bakımda karbapeneme dirençli acinetobacter baumannii enfeksiyonlarının klinik sonuçları ve moleküler değerlendirilmesi

Acinetobacter baumanniii, yoğun bakım ünitelerinde (YBÜ)ciddi nozokomiyal enfeksiyonlara yol açan en önemli etkenlerden biridir. En etkili tedavi seçeneği olan karbapenemlere karşı artan direnç nedeniyle, Asinetobakter enfeksiyonlarının tedavisi giderek zorlaşmaktadır. Çalışmamızda YBÜ'de karbapeneme dirençli Acinetobacter baumannii enfeksiyonlarının genel özellikleri, ampirik ve etkene yönelik tedaviler ve mortalite üzerine etki eden faktörlerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Ayrıca hastalardan izole edilen Acinetobacter baumannii kökenlerinin direnç genleri, moleküler olarak araştırılmıştır. Çalışmamız Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları YBÜ'de ve Anesteziyoloji ve Reanimasyon YBÜ'de 1 Şubat- 31 Ağustos 2013 tarihleri arasında altı aylık süreçte gerçekleştirilmiştir. Çalışmamıza karbapeneme dirençli A. baumannii'ye bağlı gelişen 37 ventilatör ilişkili pnömoni (VİP), 15 bakteremi, 8 VİP ve bakteriyemi tanılı toplam 60 hasta alınmıştır. Asinetobakter enfeksiyonunun, hastaların yoğun bakımda yatışının ortalama 11. gününde geliştiği gözlenmiştir. Kolistin dışındaki tüm antibiyotiklere karşı yüksek oranda direnç saptanmıştır. Uygun ampirik tedavi, hastaların ancak % 9'una verilebilmiştir. Çalışmamızda kaba mortalite %66,7 ve 30. gündeki mortalite % 71, 7 saptanmıştır. Tekli analizde yüksek SOFA skoru, yüksek prokalsitonin değeri, septik şok, böbrek yetmezliği, bağ doku hastalığı, uygun tedavinin üç günden geç başlanması mortaliteyi etkileyen faktörler olarak saptanmıştır. Lojistik regresyon analizinde ise enfeksiyonun birinci günündeki SOFA skoru mortaliteyi arttıran bağımsız faktör olarak tespit edilmiştir. Moleküler çalışmalarda ise A. baumannii kökenlerindeki karbapeneme karşı direncin, OXA-23 karbapenemazına bağlı olduğu gösterilmiştir. Beş izolatta bu mekanizmaya ek olarak, daha önce ülkemizden bildirilmeyen GES tipi beta- laktamazların bulunduğu saptanmıştır. Bu izolatların multi loküs sekans tiplendirme ile (MLST) dünyada endemik klon, ST 2 'ye ait olduğu belirlenmiştir. Altmış izolatın, pulse field jel elektroforezi (PFGE) ile 6 genotipe ait olduğu gösterilmiştir. Sonuç olarak A. baumannii, hastanemiz yoğun bakım ünitesinde yüksek mortaliteyle seyreden enfeksiyonlara neden olmaktadır. OXA-23 salgılayan, poliklonal A.baumannii kökenleri yoğun bakımlarımızda endemik olarak bulunmaktadır