Effects of metoprolol on the signal-averaged electrocardiogram and QT dispersion in acute myocardial infarction

Amaç: Akut miyokard infarktüsünden sonra ani ölüm ve sürekli ventriküler taşikardi için yüksek riskli olguların belirlenmesi infarktüs sonrası morbidite ve mortalitenin azaltılmasında temel oluşturur. Bu nedenle sinyal ortalamalı EKG'de (SOEKG) geç potansiyel (GP) insidansını ve düzeltilmiş QT dispersiyonunu (QTc-D) azaltmaya yönelik her türlü sağaltım girişimi olguların prognozunu iyileştirebileceği düşünülebilir. Bu çalışmada, akut miyokard infarktüsünde metoprololün SOEKG ve QTc-D üzerine etkisi araştırılmıştır. Yöntem: Akut miyokard infarktüsü tanısı konan, trombolitik tedavi uygulanmamış 35 hasta (ortalama yaş 53±9) çalışmaya alındı. Hastalar metoprolol verilmeyen (Grup I n=20) ve verilen (Grup II n=15) olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Metoprolol 15 mg dozda intravenöz olarak uygulandı, uygulamadan 6-8 saat sonra günde 100 mg olmak üzere oral sağıltıma devam edildi. GP sıklığını saptamak amacıyla olguların hastaneye başvurularında ve 1. haftada SOEKG'leri (TQRS>114 ms, LAS40>38 ms, RMS