Popular music, everyday ideology and construction of self: An investigation on Sezen Aksu songs

Popüler müzik metinleri, belli bir dönemin duygusal açmazlarının, o dönemde yaşanan inanç ve tutumlardaki dönüşümlerin izlerini taşır. Bu anlamda popüler müzik, günlük hayatı ve düşüncesini duygusal boyutu göz ardı etmeksizin analiz edebileceğimiz mecralardan biridir. Bu çalışmada Sezen Aksu’nun 1976–1989 arası albümlerindeki şarkı sözleri üzerinden 1980’lerle beraber (Türkiye’de) günlük ideolojiye yoğun bir biçimde nüfuz eden düşünce içerikleri incelenmektedir. Analiz, iki ana başlık altında sunulmaktadır: Retorik ögeler ve anlamı inşa eden ana temalar. İncelenen metinlerde lirik anlatım ağır basmaktadır; doğa ve insan bedeni, metaforların başlıca kaynağıdır. Fakat Sezen Aksu’nun şarkılarında ön plana çıkan esas retorik öge, ikilemli yapılardır. Başlıca ikilem, akıl ile duygular arasında inşa edilmektedir. İkinci ana başlık altında, metinlerdeki anlam yapılarının altını dolduran, biçimlendirici kategoriler ele alınmaktadır. Bu çekirdek temaların kültürel dönüşümdeki anlamı, modernleşme ve 1980’lerin liberalleşme dalgasıyla ilişki içinde açık hale gelir. Metinler özellikle, bireyselliği ağır basan, kendine dönük bir benlik söylemi ortaya koymakta; değişen günlük hayatı biraz gönülsüz, bazen bilgece bir tarzla kabullenen, şehirli, kendi başına buyruk, bireysel bir aktör, fakat özellikle, yeni bir kadın özne inşa etmektedir.Popular music as a text carries cues of emotional dilemmas, changes in the beliefs and attitudes of particular decades. In this term, it is one of the mediums of analyzing everyday life and thought without ignoring the emotional dimension. This study investigates the thought content penetrating into everyday ideology in Turkey from the beginning of the 1980’s via Sezen Aksu’s long play albums produced between 1976 and 1989. The analysis is presented under two headlines: Rhetorical devices and fundamental themes that construct the meaning. Lyric narrations are salient in texts, which were analyzed; nature and the human body are major sources of metaphors. However, the most visible rhetorical device is observed in the dilemmatic structure. The main dilemma is constructed between rationality and feelings. Figurative categories as bases of meaning patterns are explored under the second headline of the analysis. The meaning of these nuclei themes in cultural transformation becomes more explicit in relation to modernization and especially to the wave of 1980’s liberalization. The text discourse puts forward a self-oriented individual who accepts the changing life sometimes reluctantly or sometimes with wisdom, but especially a new woman