Spontan serebellar hematomlar

Çalışma Tipi: Retrospektif çalışma Giriş ve Amaç: Mevcut standart tıbbi yöntemlerle tedavi olan hastaların klinik seyri ve sonuçları ile ilgili verilerin gelecekteki tedavi önerileri için dökümante edilmesi zorunludur. Spontan serebellar kanama tanılı bir hastada cerrahi müdahale 2 şekilde olabilir. Bunlardan birincisi IV. ventrikül basısı nedeniyle ortaya çıkabilen akut obstrüktif hidrosefaliye yönelik girişimler, diğeri ise hematomun boşaltılmasına yönelik girişimler olarak özetlenebilir. Literatürde bu yöntemlerden hangisinin ne zaman uygulanacağı ve öncelikleri halen tartışma konusudur. Hidrosefali sağaltımına yönelik olarak, eksternal ventriküler drenajı öncelikli hatta tek yöntem olarak öneren cerrahlar mevcuttur. Buna karşılık, diğer pek çok cerrah da, cerrahi girişime karar verildiğinde suboksipital kraniotomi ile hematomun boşaltılmasını önermektedirler. . Ancak hematomun boşaltılması tamamen risksiz olmadığı gibi karşılaşılabilinecek postoperatif rekürren hematomlar ve enfeksiyon gibi diğer komplikasyonlar fatal olabilir. Tek başına ventriküler drenaj da yetersiz kalabilir. Bu çalışmadaki amaç tüm klinik sonuçlar üzerinden tedavi yöntemleri ve olası prognostik faktörleri analiz ederek bu yöntem ve faktörlerin morbidite ve ölüm üzerine etkisini araştırmak ve diğer çalışmalarla karşılaştırmaktır. Yöntem: Bu çalışmada Nisan 2005 ve Kasım 2011 tarihleri arasında İzmir Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nöroşirurji, Nöroloji, Anesteziyoloji ve Reanimasyon, Dahiliye kliniklerinde yatışı yapılarak tarafımızca değerlendirilmiş, tarafımızca cerrahi uygulanıp medikal tedavisi düzenlenmiş ya da tarafımızca cerrahi endikasyon konmayıp ilgili kliniklerde sadece medikal tedavi görmüş spontan intraserebellar kanama tanılı 50 hasta retrospektif olarak değerlendirildi.Hastaların dosyalarındaki anamnez bilgileri, nörolojik muayeneleri klinik gidiş ve uygulanan tedavi yöntemleri değerlendirilerek istatistiksel analizler yapıldı. Sonuç: Spontan serebellar kanama ileri yaşa spesifik olmakla birlikte yaşın prognoza etkisi tartışmalıdır. Çalışmada analiz ettiğimiz genel risk faktörleri hipertansiyon, diabetes mellitus, antikoagülan veya antiagregan ilaç kullanımının bizim çalışmamızda prognoza etkisi gösterilememiştir. Bunda bu hastalıkların kontrol altına alınmasının etkisi olabilir. Hastaların operasyon öncesi kranial görüntülemelerinde hidrosefali, IV. ventrikül basısı, ventrikül içi kan bulunması ve nörolojik muayenelerinde beyin sapı bası bulguları olmasının bizim çalışmamızda ve çoğu çalışmada prognozu kötü yönde etkilediği görülmüştür. Bizim çalışmamızda opere olan hastalarda preop hematom hacmi prognozu etkilememiştir. Spontan serebellar hematomlarda etik nedenlerden dolayı cerrahi endikasyon kriterlerini belirlemek için kontrollü prospektif çalışma yapılamıyor olması cerrahi endikasyon kararı vermede standardizasyona varmayı güçleştirmiştir. Özellikle kraniotomi ile hematom boşaltılması gerekliliği kriterlerinin salt hematom hacmine bağlanmasını şüpheli hale getirmiştir. Bizim çalışmamızda ve daha birçok çalışmada gösterildiği üzere kranial BT'de hidrosefali, IV. ventrikül basısı olması, nörolojik muayenede beyin sapı bası bulguları olmasının hastaların operasyon öncesi GKS'lerini kötü yönde etkilediği ve bu faktörlerin de prognozu kötüleştirdiği göz önüne alınırsa asıl amacın IV.ventrikül basısını ve hidrosefaliyi ortadan kaldırmak olması gerektiği ortaya çıkmaktadır