Psychosocial impact of strabismus in children

Amaç: Şaşılığı olan çocukların psikososyal problemlerle karşılaşıp karşılaşmadıklarını belirlemek. Ayrıca şaşılık ile büyümenin ve yaşamanın psikososyal etkilerini değerlendirmek. Hastalar ve Metod: Şaşılığı olan 37 çocuk çalışmaya dahil edildi. Yaş ve cinsiyet açısın-dan ben/er olan ve şaşılığı olmayan 25 çocuk kontrol grubunu oluşturdu. Psikososyal değerlendirme' 4- 18 yaş Çocuk ve Gençler için Davranış Değerlendirme Ölçeği' kullanılarak yapıldı. İki grup 15 değişik alt ölçek skoru açısından karşılaştırıldı. Sonuçlar: Şaşılığı olan çocuklarla kontrol grubundaki çocuklar arasında 4 sosyal yeterlilik alt ölçek skoru açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamadı. Bu iki grup 11 sorun davranış alt ölçek skoru açısından karşılaştırıldığında, şaşılık grubunun skorlarının tüm alt ölçekler için daha yüksek olduğu ve aradaki farkın 10 alt ölçek için istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptandı. Tartışma: Şaşılığı olan çocukların yaşıtlarına göre davranış sorunu geliştirme olasılığı da-ha fazladır. Kaymanın düzeltilmesi ile bu sorunların ortadan kalkacağı göz önünde tutulmalı ve bu nedenle psikososyal fonksiyonlarda elde edilen iyileşme, tedavinin en önemli sonuçlarından biri olarak değerlendirilmelidir.Purpose: To determine whether children with strabismus encounter psychosocial problems and to assess the psychosocial effects of growing up and living with strabismus. Methods: Thirty seven children with strabismus were included in the study. Twenty- five children with similar sex and age constituted the control group. Psychosocial evaluation was ac-complished by using 'Behaviour Evaluation Scale for Children and Adolescents Aged Between 4-18 years'. The two groups were compared in respect to 15 different sub- scale scores. Results: Regarding 4 social ability sub- scale scores, there was not any statistically signifi-cant difference between children with strabismus and children in the control group. When these two groups were compared regarding behavioural problems, it is determined that the scores ofchildren with strabismus were higher for all 11 sub- scales. This difference was statistically sig-nificant for 10 sub- scale scores Conclusions: Children with strabismus have a higher risk of developing behavioural prob-lems than their peers. It has to be considered that these problems would disappear after the devi-ation has been corrected. Hence improvement in psychosocial functioning should be regarded as one of the most important outcomes of the treatment