The influence of income, education and occupation as dimensions of one’s social class on families’ socialization-education processes

Bu makale, sosyal sınıfın ya da sosyoekonomik statünün ailelerdeki sosyalleştirme-eğitim süreçlerine etkisi ile ilgili teorileri ve araştırmaları ele almaktadır. Ekonomik güçlükle ilgili aile stres modeli, yoksulluğun annenin-babanın duyguları, davranışları, ilişkileri, çocuk yetiştirme ya da sosyalleştirme stratejileri üzerine kötü bir etkisinin olduğunu ileri sürmektedir. Orta sosyoekonomik statü ile karşılaştırıldığında daha düşük sosyoekonomik statüdeki annelerbabalar, davranışlarının sonuçları hakkında çocuklarıyla akıl yürütmenin yokluğunu ve fiziksel cezalandırmayı yansıtan daha sert, daha otoriteryan bir yönde çocuk yetiştirme biçimini daha çok kullanabilmektedir. Aile yatırım modeli, yoksul aileler daha acil aile gereksinimlerine para harcamak zorunda iken, zengin ailelerin çocuklarına önemli yatırımlar yapabildiğini tartışmaktadır. Yoksul ailelerle karşılaştırıldığında daha yüksek sosyoekonomik statüdeki anneler-babalar, çocuklarına daha çok sevgi ve saygı gösterebilmekte, onların konuşmaları ve öğrenme etkinlikleri ile daha çok ilgilenebilmektedir.This article addresses the theories and studies related to the impact of social class or socioeconomic status on socialization-education processes of families. The family stress model of economic hardship suggests that poverty has an adverse effect on parents’ emotions, behaviors, relationships, their parenting and/or socialization strategies. Parents in lower-socioeconomic status compared with middle-socioeconomic status are more likely to use a harsher, more authoritarian, parenting style as indicated by physical punishment and the absence of reasoning with children about the consequences of their behavior. The family investment model discusses that wealthy families are able to make significant investments in their children, whereas poor families must invest in more immediate family needs. Compared to poor families, parents in higher-socioeconomic status were more likely to demonstrate affection and respect for children, engage their children in conversation, learning activities