Bırakma oltası ile levrek (Dicentrarchus labrax, Linnaeus, 1758) avcılığı; Teknik özellikler ve yem tercihi

Bu çalışma 2008 yılının Haziran ve Eylül ayları arasında bırakma oltası ile levrek avcılığının teknik özelliklerini belirlemek amacıyla Çeşme’de (Orta Ege Denizi) yürütülmüştür. Isparoz (Diplodus annularis), kefal (Mugil cephalus) türleri canlı yem, izmarit (Spicara sp.) ve dikensiz sübye (Sepia elegans) türleri de ölü yem olarak kullanılmış olup toplamda 4 farklı yem ile denemeler gerçekleştirilmiştir. Çalışma boyunca kullanılan oltaların %19’unda levrek, %9’unda hedef dışı av yakalandığı, %27’sinin ise koptuğu tespit edilmiştir. Oltaların %45’inde ise herhangi bir birey yakalanmamıştır. Yakalanan türlerin toplam ağırlıklarının dağılımında levreğin %79 ile çoğunluğu oluşturduğu bulunmuştur. Bununla beraber yakalanan levreklerin ağırlık bazında %70’inin orta Ege Denizi’nde kullanılan bırakma oltası ile levrek avcılığındaki en verimli yem olan kefal ile avlandığı tespit edilmiştir.This study was conducted between June and September of 2008 to determine the technical characteristics of setlining for European seabass in the central Aegean Sea, Çeşme. Experiments were carried out by 4 different baits; Annular sea bream (Diplodus annularis) and flathead grey mullet (Mugil cephalus) were used as the live baits while picarel (Spicara sp.) and elegant cuttlefish (Sepia elegans) were used as the dead baits. During the study it was observed that 19% of the tackles captured European seabass, 9% of them captured by-catch species and 27% of those were detached. Finally 45% of the tackles didn’t catch any individuals. Among the weight based distribution of captured species European seabass composed the majority with 79%. On the other hand it was found that 70% of the European seabasses were captured with flathead grey mullet as being the most efficient bait for European seabass setlining in the central Aegean Sea