Çocuklarda düşünce, duygu ve davranışları ayırt etme yeteneğini etkileyen faktörlerin incelenmesi

Bu çalışmada, çocukların düşünceler, duygular ve davranışları ayırabilme yeteneğini etkileyen faktörlerin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu faktörlerin genel olarak yaş, cinsiyet ve zeka ile ilişkili olabileceği düşünülmüştür. Ayrıca bu araştırmada ruhsal problemlerin düşünce, duygu ve davranışlar arasında ayırım yapma yeteneği üzerindeki etkisi incelenmiştir. Yurtdışında yapılan benzer pek çok araştırmanın örneklemini klinik olmayan popülasyon oluşturmuştur ancak ruhsal problemleri olan çocukların BDT ile ilgili bilişsel becerilerini değerlendirmek önemlidir. Uygulamaları T.E.V Sultanbeyli Devlet Hastanesi’nde gerçekleştirilen araştırmanın örneklemini ilköğretimin 1., 2., 3., 4. ve 5. sınıflarda okuyan çocuklar oluşturmuştur. Örneklemin yarısını herhangi psikiyatrik bir tanısı olmayan normal grup, diğer yarısını da içe yönelik bozukluk veya dışa yönelik bozukluk tanısı alan klinik grup çocuklar oluşturmaktadır. Örnekleme, WISC-R ın alt testlerinden Küplerle Desen ve Genel Bilgi testleri ile düşünce-duygu-davranış ayırt etme görevi uygulanmıştır. Katılımcı çocukların anneleri ise Çocuk ve Gençler İçin Davranış Değerlendirme Ölçeği’ni (ÇGDDÖ) doldurmuşlardır. Çalışmanın bulgularına göre, yaş arttıkça düşünce-duygu-davranış ayırt etme görevindeki performansın arttığı, sözel IQ nun düşünce-duygu-davranış ayırt etme becerisiyle performans IQ’ya göre daha ilişkili olduğu, klinik grup ve kontrol grubu arasında düşünce-duygu-davranış ayırt etme görevindeki performans açısından herhangi bir farklılaşma olmadığı görülmüştür. Buna göre, yaş ve sözel zeka puanları arttıkça düşünce-duygu-davranış ayırt etme becerisinin arttığı görülmüştür. İçe yönelik problemleri olan çocuklar ile dışa yönelik problemleri olan çocukların düşünce duygu ve davranışları ayırt etme becerisi açısından farklılaşmadığı bulunmuştur