Primer ve sekonder fibromyalji sendromunda 2010 Amerikan Romatoloji Koleji (ACR) tanı kriterlerinin performansı

Giriş ve Amaç: Fibromiyalji sendromu (FMS) tanısında en çok kabul gören kriterler, 1990 yılında Amerikan Romatoloji Koleji (ACR) tarafından geliştirilen, hassas nokta sayısını temel alan sınıflandırma kriterleridir. Son yıllarda bu kriterlerin tanıdaki yeterliliği ve kullanılabilirliği tartışılmaktadır. Bu nedenle 2010 yılında ACR tarafından, semptomları temel alan yeni kriterler geliştirilmiştir. Ancak bu kriterler, inflamatuvar romatizmal hastalıklarda ve yaygın ağrıya neden olabilecek diğer durumlarda test edilmemiştir. Bu çalışmada, 3 aydan uzun süreli yaygın ağrısı olan hastalarda, 1990 ve 2010 ACR tanı kriterlerinin test edilmesi, böylelikle, 2010 kriterlerinin FMS tanısındaki duyarlılık ve özgüllüğünün belirlenmesi, primer, sekonder ve komorbid FMS tanısındaki değerinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon, Algoloji ve Romatoloji polikliniklerine başvuran, 3 aydan uzun süredir devam eden yaygın ağrısı olan hastalar dahil edildi. Dejeneratif boyun ve bel ağrısı, osteoartrit, tendinit gibi non-inflamatuvar ağrılı hastalığı olan 104, romatoid artrit, lupus, skleroderma gibi inflamatuvar romatizmal hastalık tanısı olan 75 ve herhangi bir komorbid hastalığı olmayan 105 hasta, ACR 1990 ve 2010 kriterlerine göre değerlendirildi. ACR 1990 kriterlerine dayanarak bütün hastalarda 4 kg dijital palpasyon ile hassas nokta muayenesi yapıldı. ACR 2010 kriterleri için yaygın ağrı indeksi ve semptom şiddet skalası dolduruldu. Bulgular: Tüm grupta, ACR 1990 kriterlerine uyan 186 hasta (%65.5), ACR 2010 kriterlerine uyan 267 hasta (%94.0) mevcuttu. Her iki kriteri karşılayan hasta sayısı 169'du (%59.5). ACR 1990 kriterlerine göre FMS tanısı alan hastalar içinde 17 hasta (%6.0) ACR 2010 kriterlerini karşılamamaktaydı. Her hangi bilinen bir komorbid hastalığı olmayanların 98'i (%93.0) ACR 2010 kiterlerine dayanarak FMS tanısı aldı. Bu grupta ACR 1990 kriterlerini karşılayan hasta sayısı ve ağrılı hassas nokta sayısı diğer gruplara göre anlamlı olarak daha azdı (p