Determine the efficiency of program for adolescents predisposed to crime to developing positive interpersonal relationship

Amaç: Bu araştırma suça yatkın ergenlerde olumlu kişilerarası ilişkileri geliştirmelerine ilişkin hazırlanan progra- mının etkinliğini saptamak amacıyla kontrol-deney grubu olarak desenlenmiş yarı deneysel bir araştırma olarak yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Ödemiş İlçe Karakolu Çocuk Bürosu’na kayıtlı 95 ergen oluşturmuş ve araştır- mayı kabul eden 60 ergen örnekleme alınmıştır. Yöntem: Ergenlere önce Bilgi Formu, Güçler ve Güçlükler Ölçeği ve Kişilerarası İlişkiler Ölçeği uygulanmıştır. Yaş, cinsiyet, aile tipi, okula devam etme durumu, devam ettiği sınıf- lar ve ölçeklerden aldıkları puanlarla homojenite sağlanarak, ergenler 30’ar kişilik kontrol ve deney grubuna ayrıl- mıştır. Deney grubundaki ergenlere gereksinimleri doğrultusunda bireysel görüşmeler yapılmıştır. Her görüşme yaklaşık üç hafta, 180 saatte tamamlanmıştır. Deney grubundaki ergenlere görüşmeler bittikten sonra ve kontrol grubundaki ergenlere üç hafta sonra ölçekler tekrar uygulanmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan tüm ergenlerin kavga nedeni ile okuldan disiplin cezası aldığı bulunmuştur. Ergenlerin %38.4’ü annesi ile sorunlarını paylaştığını, %68.4’ü aile ilişkilerinin ‘iyi’ olduğunu, %3.4’ü toplumun kendisini yanlış tanıdığını belirtmektedir. Ergenlerin Güçler ve Güçlükler Anketi ve Kişilerarası İlişkiler Ölçeği puan ortalamaları incelendiğinde, toplam güçlük puanı 13.26±4.56, besleyici ilişki tarzı puanı 30.45±7.23, zehirleyici ilişki tarzı puanı 13.06±6.34 olarak bulunmuştur. Ölçeklerin kesme noktalarına göre, ergenlerin ‘normal’ sınırlarda puan aldığı saptanmıştır. Deney grubundaki ergenlerde girişim sonrasında öncesine göre toplam güçlük skorunda ve zehirleyici ilişki tarzında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azalma (p0.05). Ergenlerin sosyodemografik özelliklerine göre programdan yararlanma düzeyleri incelendiğinde, kızların, sorunla- rını arkadaşları ile paylaşan ergenlerin bu programdan daha çok yararlandığı görülmüştür. Tartışma: Deney grubundaki ergenlerin aldıkları puan ortalamalarındaki olumlu anlamdaki değişim, araştırma kapsamında hazırla- nan programın yararlı olduğu sonucunu göstermektedir. Bu bulgular ergenin yaşadığı sorunlara, kazanmış olduğu olumsuz davranışlara karşın, onlara sağlanan profesyonel yardım, destek, güvenli bir ortamın sorunlarını çözmesine yardımcı olabileceği bilgilerini doğrulamaktadır.Objective: This is a semi-experimental study designed with control-experimental groups aiming to determine the efficiency of program dealing with help adolescents predisposed to crime for developing positive interpersonal relationship. The universe of the study includes 95 adolescents who were registered to the child bureau of Ödemiş County Police Center and the entire universe was decided to be included in the sample. Research was carried out with 60 adolescents who accepted the study. Methods: Adolescents were applied information form, Strength and Difficulties Questionnaire and Interpersonal Relationship Scale at first. Adolescents were divided into control and experiment groups (each groups has 30 adolescents) according to the scores they obtained from scales, age, gender, family type, school attendance status and the classes they attend. Interviews were made for adolescents in the experiment group according to their needed. Interviews that made with each of adolescent were completed in around three weeks, 180 hours. The adolescents whose interviews were finished were applied scales again. The adolescents in the control group were applied the same scales three weeks later. Findings: It was found that all of adolescents were subjected to disciplinary punishment due to fighting. 38.4% expressed that they share their problems with their mothers, 68.4% stated that their relations with their families were ‘good’ and %3.4 of them stated that they are misunderstood. When the determine the scores of the adolescents in Strength and Difficulties Questionnaire and Interpersonal Relationship Scale total difficulty score was found to be 13.26±4.56, nourishing interpersonal score 30.45±7.23, and poisoning interpersonal relationships score 13.06±6.34. If we consider that the cutoff point of scale, it may be said that adolescents received scores within ‘normal’ range. In the adolescents in the experiment group, after intervention, statistically significant decrease was found in total difficulty score and poisoning interpersonal relationships style compared to their previous scores (p<0.05) and increase was found in social behaviors and nourishing interpersonal style scores (p>0.05). No significant change was observed in the control group as no intervention was made (p>0.05).When the relation between the socio-demographic characteristics of the adolescents and their rate of benefiting from the program was investigated, it was found those girls and adolescents who share their problem with friends were benefited more from the program. Discussion: The positive means of changing in score that obtained by experiments groups adolescent shows that program was benefit. The result corrected the opinion that was enlisted to profes- sional helping, support, and safe environment can be help them to solve their problem in spite of living problems in childhood, attaining negative behavior. (Anatolian Journal of Psychiatry 2009; 10:226-232