Pediatric nosocomial infections; incidence, risk factors

Amaç: Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi (EÜTF) Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniğinde yatan, yenidoğan servisi dışındaki hastalarda bir yıllık süre içinde gelişen hastane enfeksiyonlarının sıklığı, tipi, en sık sorumlu etkenler ile bu enfeksiyonların hasta yatış süresi üzerine etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2002- Aralık 2002 tarihleri arasında EÜTF Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniğinde Yenidoğan servisi dışında yatırılan ve izlemlerinde hastane enfeksiyonu tanısı alan hastalar çalışmaya alınmıştır. Hastane enfeksiyonu tanıları Center for Disease Control and Prevention (CDC)’nin kriterleri esas alınarak konulmustur. İstatistik analizlerinin hesaplanmasında SPSS 10.1 for Windows paket programı kullanıldı ve p<0.05 anlamlı olarak kabul edildi. Bulgular: Ocak 2002- Aralık 2002 tarihleri arasında toplam 1811 hasta incelendi ve 50’si (%52.1) kızdı, 96 hastane enfeksiyonu saptandı (%5.3). Hastane enfeksiyonlarında ilk iki sırayı bakteriyemi ve üriner sistem enfeksiyonları aldı ve oranlar sırasıyla %50 (n=48) ve %40 (n=38) olarak bulundu. Hastane enfeksiyonlarının birimlere göre dağılımında yoğun bakım ünitesinde bakteriyemi ilk sırada iken diğer birimlerde ilk sırayı üriner sistem enfeksiyonları almıştır. En sık Enterobacteriaceae grubu (%37.5) enfeksiyonlara neden olmuştur. Gram pozitif bakterilerde koagülaz negatif stafilokoklar (%16.4) ilk sırada olup, ayrıca maya mantarları %12.5 oranında izole edildi. Hastaların çoğunda (%59.3) enfeksiyon oluşumunu kolaylaştırıcı bir veya daha fazla sayıda invaziv girişim vardı. Yedi günden daha uzun süre hospitalize edilen hastalarda enfeksiyon gelişme oranı daha yüksek (%86.4 vs %13.6) saptanmıştır (P<0.001). Bulgular hastanede yatış süresi uzadıkça ve hemşirenin baktığı hasta sayısı arttıkça hastane enfeksiyon sıklığının arttığını göstermiştir (P