Örnek olay İsrail-Filistin çatışması

Çalışmanın ilk bölümünde uluslararası hukuk disiplininde meşru müdafaa hakkının tanımı, doğuşu, tarihsel gelişimi akdedilen sözleşmeler kapsamında açıklanmıştır. İkinci bölümde Birleşmiş Milletler (BM) sisteminde kuvvet kullanma yasağı ve meşru müdafaa hakkı örnekler ile incelenmiştir. BM Antlaşması'nın yürürlük kazanmasına kadar devletlerin sulh yoluyla çözemedikleri sorunları aşmak için silahlı kuvvet kullandıkları görülebilmekteydi. BM Antlaşması ile birlikte kuvvet kullanma ve tehdidi kural olarak yasaklanmış ve bu yasağın istisnası olarak da Antlaşmanın 51. maddesinde düzenlenen meşru müdafaa hakkı öngörülmüştür. Bu maddeye göre devletler ancak kendilerine yönelik silahlı bir saldırının varlığı halinde kuvvet kullanabileceklerdir. Bu durumda dahi savunma amacıyla kullanılan kuvvetin gerekli ve orantılı olma zorunluluğu bulunmaktadır. Meşru müdafaada gereklilik, saldırının durdurulması için kuvvet kullanmadan başka herhangi bir yolun kalmaması anlamına gelmektedir. Orantılılık ise, kullanılacak kuvvetin meşru müdafaayı gerekli kılan ihlali bertaraf edecek kadar olmasıdır. Henüz mevcut olmayan veya sona ermiş bir saldırıya mukabil kuvvet kullanımı meşru müdafaa kapsamı içerisinde değerlendirilemez. Çalışmanın son bölümünde ise İsrail Filistin çatışmasının meşru müdafaa hakkı kapsamında değerlendirmesi yapılmıştır. Bu bağlamda İsrail'in Filistin'e yönelik eylemlerinin uluslararası hukukta kuvvet kullanma yasağının istisnası olan meşru müdafaa olarak değil yine uluslararası hukukta yasaklanmış olan "zararla karşılık" olarak nitelemenin doğru olacağı sonucuna ulaşılmıştır