Flor iyonları ile niteliği değiştirilmiş implantlarda stabilite, ısırma kuvveti ve aktif dokunma duyusunun zaman içerisinde değişiminin değerlendirilmesi

Günümüzde dental implantlar diş eksikliklerinde önemli bir tedavi alternatifi olmaktadır. İmplantlara ait özellikler kadar, uygulanan cerrahi ve protetik protokolde de sağlanan gelişmeler sonucunda implantların uygulama alanları genişlemiş ve yükleme süreleri kısalmıştır. Çalışmamızda alt çene posterior bölgedeki tek diş eksikliğinde uygulanan flor iyonlarıyla niteliği değiştirilmiş yüzeye sahip implantların (Astra Osseospeed™) konvansiyonel ve erken yükleme protokollerindeki başarılarının karşılaştırılaması amaçlanmıştır. Başarıyı değerlendirmek için stabilite, maksimum ısırma kuvveti ve aktif dokunma duyusundaki değişimler incelenmiştir. Alt çene posterior bölgeye toplam 36 implant tek asamalı olarak yerleştirilmiştir. Operasyon sırasında ve 6. haftada stabiliteleri Osstell Mentor™ ile ölçülen implantlardan, 6. hafta stabilite değeri 75 ve üzerinde ISQ'ya sahip olan 16'sı erken yükleme, ISQ değeri 75'in altında olan 20'si konvansiyonel yükleme grubuna dahil edilmiştir. Erken yükleme grubunda metal destekli porselen kuronlar 6. haftada, konvansiyonel yükleme grubunda ise 3. ayda simante edilmiştir. Tüm implantlarda stabilite, maksimum ısırma kuvveti ve aktif dokunma duyusu ölçümleri 6. hafta, 3. ay ve 6. ayda tekrarlanmıştır. Maksimum ısırma kuvveti ölçümleri strengeçli ısırma çatalıyla yapılmıştır. Aktif dokunma duyusu ölçümü için de kalınlıkları 10-250 om arasında değişen aluminyum folyolar kullanılmış, % 50 hissedilen kalınlık esik değeri belirlenmiştir. Maksimum ısırma kuvveti ve aktif dokunma duyusu ölçümleri implant ile doğal diş (test tarafı) ve kontralateral doğal dişler (kontrol tarafı) arasında yapılmıştır. Çalışmada implant kaybı gözlenmemiştir. Erken ve konvansiyonel yükleme gruplarında stabilite, başlangıçtan 6. haftaya kadar azalmış, daha sonra 6. aya kadar artmıştır. İmplant- doğal diş arasındaki maksimum ısırma kuvveti (test tarafı), erken ve konvansiyonel yükleme gruplarında zamanla değişiklik göstermemiş, ancak tüm değerlendirme dönemlerinde doğal dişler (kontrol tarafı) arasındaki maksimum ısırma kuvvetinden düşük bulunmuştur. Aktif dokunma duyusu da erken ve konvansiyonel yükleme gruplarında zamanla değişim göstermemiştir. Kontrol ve test taraflarında % 50 hissedilen kalınlık esik değerlerinin benzer olduğu saptanmıştır. Çalışmamızın sonuçlarına göre; alt çene posterior bölgedeki tek diş eksikliklerinde, 6. haftada stabilitesi 75 ISQ ve üzerinde olan flor iyonlarıyla niteliği değiştirilmiş yüzeye sahip implantların 6. haftada fonksiyonel olarak erken yüklenmesi klinik olarak 3. ayda yapılan konvansiyonel yükleme ile benzer sonuçlar vermektedir