Kanser kök hücrelerinde bio-belirteç olarak deamino nörominik asit (KDN)'in incelenmesi

Kanser dokusu heterojen hücre gruplarından oluşmuştur. Bu heterojenite, genetik ve mikro-çevresel farklılıklarla açıklanabildiği gibi hücrelerin farklılaşabilme dereceleriyle de ilişkilidir. Son 10 yılda hızla değer kazanan Kanser Kök Hücresi (KKH) hipotezi, bütün dünyada yapılmakta olan onkolojik çalışmalar içindeki önceliğini sürdürmektedir. Tümör dokusu içindeki bu kök hücre özelliklerini içeren tümör başlangıç hücreleri tümörün çoğalmasından, invazyonundan ve hatta metastazından sorumlu olan hücrelerdir. Bu hücreler kök hücre biyolojisine benzer şekilde bölünerek kendine eş KKH oluştururlar. Kanser teşhis ve tedavisinde KKH çalışmaları ve yeni hedef molekül arayışları hastalıkta kür elde edilmesi veya yaşam süresinin arttırılabilmesi için büyük önem taşımaktadır. KDN (deaminoneuraminic acid, 2-keto-3-deoxy-D-glycero- D-galacto-nononic acid), insanda klasik sialik asit analiz yöntemleri ile belirlenemeyecek kadar az miktarda bulunan minör bir sialik asitdir. Tümör dokusunda bir "oncodevelopmental" antijen olarak yüksek oranda bulunması ile dikkat çeken bir moleküldür. Çeşitli tümörlerde, hücre hatlarında veya kısıtlı sayıda hasta örneğinde yapılan çalışmalarda serbest KDN düzeyinin, serbest sialik asitlere ve normal dokuya göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Bununla beraber oranın kanserin progresyonu ile birlikte arttığı düşünülmektedir. Bu molekülün kanser dokusunda biyolojik belirteç olarak kullanılabileceği düşünülmektedir. Kanser hücrelerinde gözlenen KDN'ye ait bu ifade artışı dikkat çekicidir ancak literatürde çok kısıtlı sayıda veri olmakla beraber kanser kök hücrelerinde bu molekülün davranışı ile ilgili bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın hipotezi kanser dokusunda gözlenen bu artışın heterojen hücre gruplarında farklı miktarlarda ifade bulacağı ve kanser kök hücresi ile ilişkili olabileceğidir. Bu amaçla insan prostat ve meme kanseri hücre hattında ve bu hücre hatlarından izole edilen kanser kök hücrelerinde KDN molekülüne ait değişiklikler incelenmiştir. Ayrıca aynı kanserlerde hasta biopsi örneklerinde immunohistokimyasal analizler yapılmış ve klinik korelasyon yönüyle değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda özellikle hasta örneklerinde belirlenen immunoreaktivite artışları umut vericidir. Çalışma verileri elde edildikten sonra Uluslar Arası Patent Başvurusu (The Patent Cooperation Treaty (PCT) Patent No: 2014-G-78576) yapılmıştır