Diazinonun Drosophila melanogaster’de gelişim ve yumurta verimi üzerine etkisi

Bu çalışmada organik fosforlu bir insektisit olan diazinonun, Drosophila melanogaster’in bazı gelişimsel özellikleri üzerine etkisi incelenmiştir. Çalışmanın amacı, diazinonun Drosophila melanogaster’in farklı gelişim dönemleri üzerine uygulanması sonucu gelişimsel aksama olup olmadığını gözlemektir. Eğer gelişimsel aksaklık varsa, hangi gelişimsel dönemin daha duyarlı olduğunu belirlemektir. Bu amaçla yumurta, larva ve ergin dönemlerinde diazinon uygulanmış ve etkileri gözlenmiştir. Deneylerde $LC _{50}$ değeri altında üç konsantrasyon kullanılmıştır (6 × $10^ {-5}$, 6 × $10^ {-6}$, 6 × $10^ {-7}$ ppm). Diazinon solüsyonu Drosophila melanogaster’e beslenme yoluyla, besi yerine ilave edilerek uygulanmıştır. Sonuçlar, yumurtaların üçüncü instar larvalara gelişiminde, $F _1$ ve $F _2$ neslinde ciddi aksamalar olduğunu göstermiştir. Larvaların ergin bireylere gelişimi ise sadece $F _2$ neslinde aksamıştır. Ergin dişilere diazinon uygulaması ile yumurta bırakma oranında değişiklik olmadığı gözlenmiştir. Tüm sonuçlar dikkate alındığında, toksik etkinin gelişimin erken safhalarında daha etkili olduğu ve F2 neslinde de devam ettiği ortaya çıkmıştır.This study investigated the effects of diazinon, an organic phosphoric insecticide, on some developmental features of Drosophila melanogaster. The aim was to determine if any developmental inhibition occurs when diazinon is applied and if so, to determine which developmental stages are affected. Therefore, diazinon was applied to Drosophila melanogaster eggs, larvae, and adults, and its effects were observed. During the experiments 3 concentrations with values lower than $LC _{50}$ were utilized (6 x $10^ {-5}$, 6 x $10^ {-6}$, 6 x $10^ {-7}$ ppm). Diazinon solution was applied to Drosophila melanogaster by means of nutrition, adding it to the culture medium. The results show that development from egg to third instar larva was significantly inhibited in the $F _1$ and $F _2$ generations. The development of larva to adult was only inhibited in the $F _2$ generation. The application of diazinon to females did not cause any change in the rate of egg laying. The overall results show that diazinon‘s toxicity was strongest during the early stages of development; however, it also affected the $F _2$ generation