Reorganization of local services in the Ottoman provincial cities after Tanzimat

Bu çalışmanın amacı, Osmanlı şehirlerinde Tanzimat sonrası taşrada yerel hizmetlerin örgütlenmesinde önemli olan etmenleri belirlemeye yöneliktir. Çalışmada, taşra belediyelerinin hukuksal altyapısının gelişimi kronolojik olarak analiz edilerek, belediyelerin merkezi hükümetle görevsel ilişkilerine değinilmiştir. Osmanlı taşra vilayetlerinde belediyelerin gelişimi, İzmir, İskenderiye, Selanik, Trabzon, Tunus ve Beyrut gibi doğu Akdeniz liman şehirleri ve Ortadoğu’da bulunduğu bölgenin merkezi durumunda olan Kudüs şehri üzerinden açıklanmıştır. Osmanlı’da Tanzimat’tan önce yerel hizmetler, toplumsal örgütlenmenin kuvvetli olduğu mahalle ve Türk-İslam kültürünün ürünü olan vakıflar aracılığıyla yerine getirilmekteydi. Osmanlı taşra vilayetlerinde modern anlamda yerel hizmet sunumu, Tanzimat dönemi reformları ve Avrupa ile doğu Akdeniz liman şehirleri arasında gerçekleşen uluslararası ticaret sonucu ortaya çıkmıştır. Tanzimat dönemi reformlarının getirdiği yeni düzen içinde, şehirler ekonomik, fiziki ve sosyal dönüşüm geçirmiştir. 19.yy’da Avrupa ile doğu Akdeniz liman şehirleri arasında artan iktisadi ilişkiler sonucu, liman şehirleri bu döneme uygun ulaşım ve hizmetler bütününe gitmek için yeni örgütlenmelere gitmiştir. Taşra vilayetlerindeki belediye hizmetleri alanındaki ilk adımlar, şehrin yoğunlaştığı kent dokusunda ki hayatı iyileştirme ve ticaret altyapısını güçlendirmek olmuştur. Bu bağlamda Tanzimat bürokrasisi, Osmanlı şehir politikası açısından hem beledi atılımları güçlendirici hem de bu atılımları örgütleyerek yerel hizmetlerin kurumsallaşmasını sağlamıştır.Before the Tanzimat in the Ottoman Empire, local services were carried out through foundations which are the products of Turkish-Islamic cultures and the neighborhood where social organization is strong. Local service delivery in the modern sense in the Ottoman provincial cities emerged as a result of the Tanzimat reforms and the international trade between Europe and the eastern Mediterranean port cities. In the new order introduced by Tanzimat reforms, cities underwent economic, physical and social transformation. As a result of the increasing economic relations between Europe and the eastern Mediterranean port cities in the nineteenth century, the port cities have gone to new organizations in order to reach the whole of the appropriate transportation and services to this period. The first steps in the field of municipal services were to improve the life of the city and to strengthen the trade infrastructure. In this context, ın terms of the Ottoman city policy, both the strengthening of the municipal initiatives and organizing these breakthroughs have ensured the institutionalization of local services. The aim of this study is to determine the factors that are important in the organization of local services in the provinces after the Tanzimat in the Ottoman cities. In this study, the development of the legal infrastructure of provincial municipalities was analyzed chronologically and the municipal relations with the central government were discussed. The development of the municipalities in the provinces of the Ottoman provinces has been explained through the cities of eastern Mediterranean ports such as İzmir, Alexandria, Thessaloniki, Trabzon, Tunisia and Beirut and the city of Jerusalem, which is the center of the region in the Middle East