Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi hukukunda ulusal güvenlik ve ifade özgürlüğü

Demokratik toplumun kurucu unsurlarından biri olan ifade özgürlüğü, mutlak bir hak değildir, belli nedenlere bağlı olarak sınırlandırılabilirleredir. Sınırlama nedenlerinden biri ise, ulusal güvenliktir. Ulusal güvenlik gerekçesiyle, ifade özgürlüğünün sınırlanmasının meşruluğu, demokratik ülkelerin, casusluk, terörizm gibi yıkıcı etkinliklere karşı insanlarını ve kurumlarını koruyacak araçlara sahip olmaları gerektiği gerçeğine dayanmaktadır. Bu araçların etkili olabilmesi için, gizlilik ve hassas enformasyonun açığa vurulmasının önlenmesi çok önemlidir. Çalışmada AİHS çerçevesinde ulusal güvenlik, ifade özgürlüğü ilişkisi, Komisyon ve Mahkeme kararlan ele alınarak, incelenmiştir. Bu yönüyle çalışmanın bir vaka incelemesi olduğu söylenebilir. Tartışma ve incelemeler, Mahkeme'nin taraf devletlere ulusal güvenlik gerekçesiyle ifade özgürlüğüne sınırlama getirirken geniş bir takdir hakkı bıraktığı görülmüştür. Mahkeme'ye göre, ulusal güvenlik gerekçesiyle ifade özgürlüğünün sınırlanması ancak zorlayıcı bir toplumsal ihtiyaç haline gelmişse söz konusu olabilecektir. Bu ölçüte göre, bir ifade şiddeti destekliyor ya da şiddete teşvik ediyor ise, ifade sahiplerinin cezalandırılması demokratik bir toplumda meşrulaştırı-labilir. Bu ölçütün, Amerika Birleşik Devletleri Yüksek Mahkemesi tarafından kullanılan açık ve mevcut tehlike ölçütüne göre, ifade özgürlüğünü daha fazla sınırladığı söylenebilir