Archeologisch bureauonderzoek: Meester Jan Gerritszlaan, Haarlem. Gemeente Haarlem. IDDS Archeologie rapport 2289

Uit het bureauonderzoek blijkt dat het plangebied is gelegen deels op de strandwal van Haarlem en deels op de strandvlakte ten westen daarvan. Strandwal Het bovenste deel van de strandwal bestaat uit afzettingen van Oude duinen. In de afzettingen van de Oude duinen komen verschillende humeuze niveaus voor, veroorzaakt door de tijdelijke begroeiing van laagtes tussen de individuele duinen. Op basis van eerder uitgevoerd onderzoek in Haarlem is bekend dat op deze strandwal archeologische vindplaatsen voorkomen die dateren vanaf het Laat-Neolithicum tot en met de Nieuwe tijd. Het gaat onder andere om vindplaatsen met resten van bewoning. Op basis van deze informatie kunnen in de bodem van het plangebied vegetatieniveaus voorkomen waarin archeologische vindplaatsen aanwezig kunnen zijn. Op circa 500 m ten noordoosten van het plangebied is tijdens een booronderzoek een humeuze laag in een zandpakket aangetroffen tussen de 2,3 en de 2,5 m –mv (-1,4 en -1,6 m NAP). Veenlagen zijn op dezelfde locatie ook aangetroffen, tussen 1,3 tot 2,6 m –mv (-0,8 tot -2,1 m NAP). Volgens de ABH kunnen op de strandwal (categorie 3) relatief veel sporen van bewoning uit de Prehistorische en Middeleeuwen worden verwacht. Dit gebied is volgens die kaart een gebied met een middelhoge archeologische verwachting Op basis van historische kaarten is vanaf de 16e eeuw bebouwing in het zuidelijke deel van het plangebied gelegen (op de strandwal). Het betreft een buitenplaats of een boerenerf met woning. Deze bebouwing is op verschillende historische kaarten weergegeven tot in het begin van de 19e eeuw. Resten van funderingen, waterputten of beerputten worden daarom in deze zone verwacht. Dit gebied is volgens de ABH een gebied met een hoge archeologische verwachting (categorie 2). Strandvlakte De strandvlakte is door zijn lage ligging tot de Late Middeleeuwen niet aantrekkelijk voor bewoning. In de Late Middeleeuwen wordt de strandvlakte ontgonnen. Er worden dan watergangen gegraven om het gebied te ontwateren. Er zullen dan ook met name ontginningsporen vanaf de Late Middeleeuwen te verwachten zijn. Op basis van historische kaartmateriaal is dit gebied tot de tweede helft van de 20e eeuw onbebouwd. De archeologische verwachting voor dit gebied is laag (categorieën 4 en 5). Mogelijk is de locatie opgehoogd, maar deze ophoging zal gerelateerd zijn aan de recente bebouwing vanaf 1958 en is dus niet oud. In het verwachte opgebrachte pakket worden alleen resten uit de Nieuwe Tijd verwacht. In de top van het veen en/of de IJ-klei kunnen ontginningssporen aanwezig zijn, indien de bodem niet reeds vergraven is bij de aanleg van de woonwijk