Tekrarlanan ve Bir Kez Cinsel İstismara Maruz Kalan Ergenlerin Riskli Davranışları

Sexual Revictimization (SR) is one of the most important individul and social problems. Determination of the risky behaviours of the sexually revictimized adolescents will be useful in determination of the victims who have not reported the case, in organizing necessary psychosocial services and in preventing the sexual revictimization. For this reason, the levels of the risky behaviours of the adolescents who have been exposed to SR, one-time sexual abuse (SA) and those who haven’t been exposed to SA have been examined in this descriptive study. The participants of the research are 15-18 year old 210 female adolescents. There are 70 adolescents from each three groups and the total number is 210 adolescents. The data have been collected via Risky Behaviour Scale (Gençtanırım & Ergene, 2014). According to the findings, it has been detected that the risky behaviours -such as tobacco use and alcohol use, suicidal tendency and tendency of school dropout- of the adolescents exposed to SR are higher than the comparison group and the ones who have been exposed to one-time SA. It has been concluded that the antisocial behaviours of the adolescents who have been exposed to SR have been different from the adolescents in the comparison group and there have been no meaningful differences among three groups in eating habits dimension. These results show that there is need of both individual and social studies to decrease and prevent the risky behaviours of the adolescents exposed to SR and one-time SA.Tekrarlanan cinsel istismar (TCİ) bireysel ve toplumsal yönden önemli sorunlardan biridir. TCİ mağdurlarının riskli davranışlarının belirlenmesi bildirimde bulunmayan mağdurların belirlenmesinde, mağdurlara gerekli psikososyal hizmetlerin düzenlenmesinde ve yeniden cinsel istismar (Cİ) yaşamalarının önlenmesinde yararlı olacaktır. Bu amaçla, betimsel bir araştırma olan bu çalışmada TCİ’ye maruz kalan, bir kez Cİ’ye maruz kalan ve Cİ’ye maruz kalmamış ergenlerin riskli davranışları incelenmiştir. Araştırmada yer alan katılımcıların tamamı kızdır ve yaş aralığı 15-18’dir (X ̅=15.96, SS=0.81). Her üç gruptan da 70’er ergen olmak üzere toplam 210 ergen araştırmaya katılmıştır. Riskli Davranış Ölçeği (Gençtanirim ve Ergene, 2014) kullanılarak veriler toplanmıştır. Analizler sonucunda, TCİ’ye maruz kalan ergenlerin sigara ve alkol kullanımı, intihar ve okul terki eğilimi boyutundaki riskli davranışlarının karşılaştırma grubundan ve bir kez Cİ’ye maruz kalanlardan daha yüksek olduğu saptanmıştır. TCİ’ye maruz kalan ergenlerin anti-sosyal davranışlarının karşılaştırma grubunda yer alan ergenlerinkinden farklı olduğu, beslenme boyutunda ise üç grup arasında anlamlı bir farkın olmadığı sonucuna varılmıştır. Bu sonuçlar, tekrarlanan ve bir kez Cİ’ye maruz kalan ergenlerin riskli davranışlarının azaltılması ve önlenmesi için hem bireysel hem de toplumsal düzeyde çalışmalara ihtiyaç olduğunu göstermektedir