Racionalno lečenje demencija

Demencija je stečeni poremećaj koji nastaje po završetku razvoja inteligencije.Heterogenost i varijabilnost kliničkih obeležja, kao i histopatoloških nalaza,navela je mnoge autore da pokušaju da koncipiraju vodič koji će poslužiti kakoza lakše postavljanje dijagnoze demencija u odnosu na druge bolesti, tako injeno definisanje na diferencijalno dijagnostičkom polju samih demencija.Pri kliničkom pregledu bolesnika sa demencijom treba tražiti tzv. skrivenesimptome, tj. one simptome kojih sam bolesnik nije svestan. Za procenukognitivnog oštećenja–što je osnovni elemenat kliničke slike–u svakodnevnojkliničkoj praksi vrlo su korisni kratki, orijentacioni testovi, kao što je MMSE(Mini Mental State). Dobru linearnost sa stepenom kognitivne deterioracijepokazuju i drugi testovi za dijagnozu i diferencijaciju koji su dizajnirani zabolesnike sa demencijom u sklopu neuropsihološkog testiranja. Nakon togase sprovode ciljane biohemijske analize i niz pretraga korišćenjem određenihtehnika za vizuelizaciju strukturnih promena na moždanim strukturama. Terapijskestrategije se oslanjaju na tri stuba: simptomatsku terapiju bez modifikacijepatološkog procesa i progresije bolesti; specifičnu etiopatogenetsku terapijukoja je usmerena na centralne patogenetske mehanizme bolesti i preventivnuterapiju koja bi trebalo da utiče na pojavu bolesti