ADC rapport 4721

ADC ArcheoProjecten heeft in augustus 2018 een inventariserend veldonderzoek uitgevoerd op de locatie Prinsenhof in Woerden, gemeente Woerden. Dit onderzoek volgt op een in 2017 door ArcheoMedia uitgevoerd bureauonderzoek1. De aanleiding van het onderzoek is de wijziging van het bestemmingsplan ten behoeve van de realisatie van woningbouw op de locatie. Het door ArcheoMedia uitgevoerde bureauonderzoek resulteerde in een gespecificeerde verwachting voor het onderhavige plangebied. Deze luidde als volgt: Gelet op de geologie en geomorfologie was bewoning langs de Oude Rijn mogelijk ten tijde van de late bronstijd, de late ijzertijd en vroege Romeinse tijd en vanaf de vroege middeleeuwen C. Onbekend is in hoeverre eventuele archeologische resten uit de vroegste periodes door het meanderen van de Oude Rijn zijn verstoord. Vanwege het ontbreken van archeologische resten uit de late bronstijd in de omgeving van de onderzoekslocatie wordt de kans op het aantreffen van resten uit deze periode als laag ingeschat. Voor de Romeinse tijd zijn wel vondsten bekend. Om deze reden wordt de archeologische verwachting voor de late ijzertijd en Romeinse tijd als middelhoog ingeschaald. […] Vanaf de vroege middeleeuwen heeft de bedding van de Oude Rijn zich nauwelijks meer verplaatst. Bekende vondsten uit de omgeving van de onderzoekslocatie dateren echter pas vanaf de late middeleeuwen. Vroegere resten kunnen evenwel niet worden uitgesloten. […] Gelet op de historisch–geografische analyse geldt voor de Nieuwe tijd een hoge verwachting. Volgens het cartografisch onderzoek was het noordelijke deel van de onderzoekslocatie vanaf minstens de tweede helft van de 16e eeuw bebouwd en het zuidelijke deel als weiland in gebruik. Pas vanaf ca. 1950 veranderd deze situatie en raakt de hele onderzoekslocatie bebouwd. Er kunnen daarom naast sporen van bebouwing ook resten worden aangetroffen die met het erf samenhangen (water- en beerputten, erfafscheidingen, tuin, boomgaard) in het noordelijke deel en resten van infrastructuur (sloten, wegen, etc.) in het zuidelijke deel. Doordat de onderzoekslocatie voor het grootste deel bebouwd is, is de kans groot dat de bodem op die delen waar nieuwbouw gepland is reeds verstoord is, met name ter plaatse van de funderingssleuven (volgens bouwtekeningen ca. 0,6-0,75 m –mv). In welke mate de bodem tussen en onder de funderingssleuven nog intact is, is onduidelijk. […] Teneinde deze verwachting te toetsen en aan te vullen is in het plangebied een verkennend booronderzoek uitgevoerd. Het verkennend booronderzoek bevestigt dat het plangebied zich landschappelijk gezien op de oeverwal van de Oude Rijn meandergordel uitstrekt. De diepere ondergrond bestaat uit zandige beddingafzettingen, die op een diepte variërend van 180 tot 245 cm –mv geleidelijk overgaan in kleiige, door een aflopend profiel gekenmerkte oeverafzettingen. In één boring is een restgeulvulling aangetroffen. De oeverafzettingen worden afgedekt door een 70 à 140 cm dik opgebracht/omgewerkt baksteen- en puinhoudend kleipakket. Mogelijk is het pakket in de eerste helft van de vorige eeuw opgebracht om het gebied op te hogen ten behoeve van de aanleg van bebouwing en is hiervoor deels stadsafval gebruikt. De oeverafzettingen van de Oude Rijn meandergordel worden in beginsel als archeologisch relevant beschouwd. In de boringen zijn geen ontkalkte lagen en/of vegetatiehorizonten aangetroffen, die duiden op een mogelijk bewoningsniveau. Een oude bouwvoor is evenmin aanwezig. Hoogstwaarschijnlijk is deze opgenomen in het bovenliggende pakket. Op basis van de resultaten wordt de archeologische verwachting voor de perioden Late IJzertijd/Romeinse tijd, Middeleeuwen en Nieuwe tijd naar laag bijgesteld