Self and Power in the Presidential Life Writing of George H. W. Bush, Bill Clinton, and George W. Bush

This thesis analyzes of three US Presidents’ understandings of self and power as reflected in their life writing. The scope of this thesis is limited to the period between the years 1989-2009, during which George H. W. Bush (1989-1993), Bill Clinton (1993-2001), and George W. Bush (2001-2009) served respectively. Now defined as the post-Cold War era, during these presidents’ administrations, “hostility against communism” gave way to the “War on Terror.” Acknowledging that current American politics and foreign policies were shaped during these two decades, this thesis examines the notion of power in relation to the subject position of the president. In their autobiographical works, All the Best: My Life in Letters and Other Writings (2013), My Life (2004), and Decision Points (2010) George H. W. Bush, Bill Clinton, and George W. Bush attempt to reassert their power, which ended with their presidency and was diminished by media images and criticisms. In doing so, they revere the ideology of values such as individualism, democracy, freedom, and religious morality, which are identified with national and international American policies. Chapter I offers a close reading of these three works as presidential life writing and analyzes the self in relation to a nationalist American identity. Chapter II further studies the core nature of presidents’ power in relation to America as a superpower. The power invested in presidents is often used in a way that exposes efforts of maintaining a public image (or self) and agreeing with preconceived practices; public opinion and American values are instrumental in making decisions regarding interactions with Middle Eastern countries, and presidential actions often show compliance with former presidential actions. Thus, such power requires justification. These presidents’ exercise of power in their authorship reflects an attempt to influence historical perceptions, and contend and rationalize their former power.Bu tez, üç ABD Başkanı’nın özyaşam öykülerinde yansıtılan öz benlik ve güç anlayışlarının bir analizidir. Bu tezin kapsamı, sırasıyla George H. W. Bush (1989- 1993), Bill Clinton (1993-2001) ve George W. Bush’un (2001-2009) Amerikan başkanlığını yaptıkları 1989-2009 yılları arasındaki süre ile sınırlıdır. Soğuk Savaş sonrası dönem olarak tanımlanan bu başkanların yönetimleri sırasındaki dönemde, “komünizme karşı düşmanlık” yerini “teröre karşı savaş” kavramına bıraktı. Günümüz Amerikan iç ve dış politikalarının bu yirmi yıl boyunca şekillendiğini göz önünde bulundurarak, bu tez güç kavramını Amerikan başkanı öznesine ilişkin olarak inceler. All the Best: My Life in Letters and Other Writings (2013), My Life (2004), ve Decision Points (2010) adlı otobiyografik çalışmalarında, George H. W. Bush, Bill Clinton ve George W. Bush’un başkanlıklarıyla sona eren ve medya imgeleri ve eleştirileriyle azalan güçlerini yeniden kazanmaya çalıştıkları savunulmaktadır. Bunu yaparken de ulusal ve uluslararası boyutta Amerikan politikalarıyla özdeşleşen bireycilik, demokrasi, özgürlük, ve dine dayalı ahlak gibi değerlerin ideolojisini kutsamaktadırlar. Birinci bölümde bu üç eser başkanların özyaşam öyküsü olarak incelenmektedir ve benlik milliyetçi bir Amerikan kimliği ile ilişkili olarak analiz edilmektedir. İkinci bölümde ise başkanların gücünün temel niteliği Amerika’nın bir süper güç olması ile ilişkili olarak analiz edilmektedir. Başkanlara verilen güç, genellikle toplumdaki imajını (veya benliğini) koruma ve önceki uygulamalara ters düşmeme çabalarını gösterecek şekilde kullanılır; kamuoyu ve Amerikan değerleri Orta Doğu ülkeleriyle ilişkiler konusundaki kararlarda etkilidir ve başkanlık faaliyetleri genellikle eski başkanlık eylemleriyle uyum gösterir. Dolayısıyla, böyle bir güç gerekçelendirme gerektirir. Başkanların yazar olarak otonom güçlerini kullanmaları, tarihsel algıları etkileme ve eski güçlerini savunma ve rasyonelleştirme girişimlerini yansıtmaktadır