Duygusal İştahın Metabolik Sendrom, Obezite ve Depresyon Durumu ile İlişkisinin Değerlendirilmesi

Nutrients are used as a method of coping with negative mood and stress in case of emotional eating. It can lead to weight gain and obesity. The aim of this study was to evaluate the relationship between emotional eating attitudes and metabolic syndrome, obesity and depression. In the present study, there were 79 participants, 50 of them were female and 29 of them were male. The age range of participants was 19-50. In this study, three different groups were formed. 34.2% of the participants were in the healthy control group, 22.8% were in the obesity group and 43% were in the metabolic syndrome group who diagnosed according to ATP III criteria. The general characteristics of the participants which were emotional eating attitude, depression states and eating habits were evaluated with a face-to-face questionnaire. “Dutch Eating Behaviour Questionnaire (DEBQ)” was used to assess emotional eating attitude, “Beck Depression Inventory (BDI)” was used to assess depression states, 24-hour recall food record was administered to assess their nutritional status, glycemic index and glycemic load values were calculated. DEBQ, emotional eating, extrinsic eating and BDI scores were found that significantly different between the groups (p 0.05). Glycaemic index and load values of individuals were found to be different between groups and genders, and insulin resistance factor was found to affect glycaemic index and the glycaemic load was more in female participants. Emotional eating increases with obesity and insulin resistance especially in woman and depression is also effective in emotional eating.Duygusal yeme davranışı olumsuz ruh halinde besinlerin duyguları düzenleme aracı olarak görülerek tüketilmesidir. Ağırlık artışı ve obezite için zemin oluşturmaktadır. Çalışmanın amacı duygusal yeme davranışının metabolik sendrom, obezite ve depresyon durumları ile ilişkisini değerlendirmektir. Çalışmaya yaşları 19-50 arasında değişen 50 kadın ve 29 erkek olmak üzere toplamda 79 birey katılmıştır. Çalışmada üç grup oluşturulmuştur. Katılımcıların %34,2’si kontrol grubunda, %22,8’i obezite grubunda ve ATP III kriterlerine göre tanı alan %43’ü metabolik sendrom grubunda yer almaktadır. Bireylerin genel özellikleri, duygusal yeme davranışları, depresyon durumları ve beslenme alışkanlıkları yüz yüze uygulanan anket ile değerlendirilmiştir. Çalışmaya katılan bireylerin duygusal yeme davranışları “Hollanda Yeme Davranış Anketi (DEBQ)” ve depresyon durumları “Beck Depresyon Envanteri (BDI)” ile değerlendirilmiştir, beslenme alışkanlıkları için bireylere 24 saatlik geriye dönük beslenme formu uygulanmıştır. Bireylerin beslenmelerindeki glisemik indeks ve glisemik yük değeri hesaplanmıştır. DEBQ, duygusal yeme, dışsal yeme ve BDI puanları gruplar arası farklı bulunmuştur (p0,05). Bireylerin beslenmelerindeki glisemik indeks ve yük değerlerinin de gruplar ve cinsiyetler arası farklı olduğu bulunmuş, insülin direnci etmeninin kadın bireylerde glisemik indeks ve glisemik yük değerini daha çok etkilediği görülmüştür. Duygusal yeme davranışının obezite ve insülin direnci ile özellikle kadın bireylerde artış gösterdiği, depresyonun da duygusal yeme davranışında etkili olduğu bulunmuştur