Fizioterapijski proces kod bolesnika s reumatoidnim artritisom

Reumatoidni artritis spada u upalne reumatske bolesti. Smatra se sistemskom bolesti jer zahvaća gotovo sve zglobove u tijelu. Uzrok i etiologija su nepoznati. Bolest je tri puta učestalija kod žena nego kod muškaraca. Klinička slika je u početku bolesti obično nekarakteristična i vrlo varijabilna. Vodeći simptomi mogu biti gubitak apetita, bol u mišićima i ubrzana sedimentacija eritrocita. Poslije su simptomi više ograničeni na zglobove. Prvi jasniji znak bolesti je jutarnja zakočenost zahvaćenih zglobova, koja je praćena bolom, najčešće tijekom noći (rana jutarnja bol) i u mirovanju. Javlja se oteklina zglobova, najčešće prvo metakarpofalangealnih zglobova, ručnih zglobova i proksimalnih interfalangealnih zglobova. U daljnjem tijeku bolesti mogu biti zahvaćeni zglobovi lakta, ramena, kukovi, koljena, gležnjevi i mali zglobovi stopala, obično simetrično. U aktivnoj fazi bolesti prednost ima medikamentozno liječenje i mirovanje, a nakon smanjenja upale pristupa se fizikalnom terapijom. Kod reumatoidnog artritisa veliku ulogu imaju kineziterapija i fizikalna terapija. Kineziterapija sprječava inaktivnost bolesnika te nastanak kontraktura i ankiloza. Fizikalnom terapijom se postiže relaksacija mišića, smanjuje bol te se poboljšava cirkulacija, a time se poboljšava i klinička slika bolesti, skraćuje vrijeme nesposobnosti za rad, preveniraju i ispravljaju kontrakture, odnosno oporavlja se funkcija zgloba