Wiesław Antoni Lasocki jako pisarz emigracyjny dla młodzieży

Wydane na obczyźnie książki Wiesława Lasockiego dla młodego odbiorcy były popularne w szerokich kręgach emigracyjnych. Adresowane raczej do starszych dzieci opowieści o tematyce przyrodniczej, przygodowej i historycznej pełniły jednocześnie funkcję edukacyjną, wychowawczą i rozrywkową. W zwięzły i klarowny sposób (zrozumiałe słownictwo, objaśnienia rzeczowe) przekazywały wiedzę o świecie przyrody i wydarzeniach historycznych, a także wychowywały w duchu miłości do ojczyzny dziadków i rodziców, której młodzi odbiorcy w ogóle lub prawie nie znali. Książki Lasockiego dawały więc młodzieży namiastkę Polski. Dorosłym czytelnikom przypominały zaś kraje lat dziecinnych, wywoływały i zarazem odpowiadały na nostalgię. Są to interesujące i wartościowe – mimo że nie zawsze artystyczne – opowieści adresowane zarówno do młodych, jak i dorosłych. Należy jednak podkreślić, że dla pełnego zrozumienia dorobku Lasockiego przez dzisiejszego odbiorcę niezbędna byłaby znajomość kontekstów historycznych, tzn. wojennego, uchodźczego, emigracyjnego i kolonialnego (ten ostatni dotyczy opowieści o malajskim niedźwiedziu Ali Babie). Wyjątek stanowi opowieść o żubrze Pulpicie niewymagająca szczególnego komentarza, którą moim zdaniem warto byłoby wydać (choćby we fragmentach) ponownie – ze względu na jej walory literacko-dydaktyczne