Heimild til greiðslu miskabóta vegna brota á höfundarétti: Skilyrði, bótafjárhæð og hugsanlegar réttarúrbætur.

Að búa í samfélagi þar sem listsköpun manna er vernduð með sérstökum lagabálki þykja forréttindi í hugum margra, hvort sem um er að ræða áþreifanleg eða óáþreifanleg verðmæti. Réttargæsla þessara verðmæta getur þó verið vandkvæðum bundin, þá sérstaklega þeirra óáþreifanlegu, þar sem hver sem er getur hagnýtt sér verkið á örskotsstundu, einkum með tilkomu nútímatækni. Ein af undirgreinum fjármunaréttar er svokallaður eignaréttur og hefur hann löngum þótt vernda þá fyrirhöfn og erfiði sem einstaklingar hafa lagt á sig við sköpun verðmæta. Þrátt fyrir það náði skilgreining eignaréttar í langan tíma eingöngu til áþreifanlegra verðmæta sem háð voru mannlegum umráðum og metin voru til fjár. Þetta breyttist þó til hins betra þegar hugverk, meðal annars tónlist og ritverk, fengu sinn sess innan eignaréttarins sem hin bókmenntalegu og listrænu gildi og nutu verndar eignaréttarins. Höfundaréttur er einn af undirþáttum hugverkaréttar sem sjálfur er talinn sem einn af undirflokkum eignaréttar. Greina má efni höfundaréttarins í tvo meginþætti, það er annars vegar réttur höfunda til fjárhagslegra nytja af verkum sínum og hins vegar réttur þeirra til að njóta heiðurs af þeim. Sá seinni er oftast nefndur sæmdarréttur. Í 1. mgr. 1. gr. höfundalaga nr. 73/1972 með áorðnum breytingum er mælt fyrir um að höfundur að bókmenntaverki eða listaverki eigi eignarétt á því með þeim takmörkunum sem í lögunum greinir, en í 2. mgr. sömu greinar er nánar útlistað hvað felst í bókmenntaverki eða listaverki. Þá taka 3. og 4. mgr. 1. gr. höfl. á því að uppdrættir, teikningar, mótanir, líkön og önnur slík gögn sem og tölvuforrit njóti sömu verndar og bókmenntaverk. Í þessari ritgerð er leitast eftir að skoða þá heimild sem felst í 3. mgr. 56. gr. höfl. sem heimilar höfundi, eða öðrum rétthafa, að krefjast bóta fyrir miska vegna brota á höfundarétti. Skoðuð verða þau skilyrði sem þurfa að vera uppfyllt svo hægt sé að dæma slíkar bætur, hvað liggur að baki varðandi ákvörðun bótafjárhæðar og að lokum hvort þörf sé á hugsanlegum réttarúrbótum, meðal annars vegna örrar tækniþróunar