Grímur. Orðræða um skilgreiningar sjálfins

Þessi ritgerð fjallar um það sjálf sem við teljum okkur vera og hvernig við erum alltaf að reyna að skilgreina það, hvort sem við gerum það meðvitað eða ómeðvitað. Í fyrri hlutanum er byrjað á því að fjalla um tilfinningalega greind í þeim tilgangi að varpa ljósi á þá hugmynd að góð sjálfsþekking byrjar á kunnugleika sinna eigin tilfinninga en ekki í orðuðum skilgreiningum um hvaða mann maður hefur að bera. Síðan er haldið yfir í uppruna skilgreininganna og hvaða þýðingu þær hafa hingað til haft fyrir sjálfið, og hvað mögulegu þýðingu þær geti haft fyrir það. Í seinni hlutanum er fjallað um félagslega greind, hvernig sjálfið er aldrei óháð öðrum einstaklingum eða umhverfinu og hver hlutdeild sjálfsins er innan sam-félagsins, og síðan er rætt um það hvernig hin æðri kerfi sem við bæði sköpum og erum sköpuð af eiga uppruna sinn í þeim sömu tilfinningum sem við erum að reyna að stjórna innra með okkur. Lykilatriði ritgerðarinnar er að sýna hversu mikilvægt það er að skapa sitt einstaka sjálf sem er í stakk búið til að lifa innan síbreytilegrar tilvistar þar sem aðstæður eru aldrei þær sömu þó að þær geti verið svipaðar. Sjálf sem gerir sér grein fyrir því að þó að til séu alls kyns skilgreiningar innan samfélagsins um hvernig manneskja eigi að vera að þá voru þessar skilgreiningar oftar en ekki myndaðar þegar aðstæður voru aðrar og eiga því ekki endilega við lengur. Mót samfélagsins eru mörg og grímur þess eru fleiri, og oft þarf sjálfið að máta annsi margar áður en það skilur að það er undir því sjálfu komið að skapa þá einu réttu. Það er engin niðurstaða sem slík