Contractual lenders protection in loan and credit agreements

Í ritgerð þessari er fjallað um samningsbundna vernd lánveitenda í lánssamningum. Með því er átt við þá vernd sem lánveitendur sækja sér í samningi við lántaka með það fyrir augum að takmarka líkur útlánatapi. Markmiðið með ritgerðinni var að kanna hvernig framkvæmd á lánssamningum á Íslandi væri háttað og þá með sérstöku tilliti til þeirra samningsákvæða sem ætlað er að vernda lánveitendur fyrir útlánatapi. Auk þess var markmiðið að skoða hvort einhverra úrbóta væri þörf á íslenskir framkvæmd. Til þess að hægt væri að meta hvort úrbóta væri þörf voru skoðir alþjóðlegir lánssamningar og var samningsform Loan Market Association notað sem viðmið til þess að kanna hvort eitthvað mætti betur fara í íslenskri framkvæmd. Við skoðun á íslenskri framkvæmd og með samanburði á henni við alþjóðlega framkvæmd kom í ljós að þó svo að reynt væri að ná fram sömu markmiðum í báðum samningum var ýmislegt sem betur mætti fara í íslenskri framkvæmd. Lagt er til að þeir sem semji lánssamninga hafi ákveðin atriði í huga þegar ver ð er að semja lánssamninga sem og að lagt er til að ákveðin ákvæði verði tekin upp í íslenska lánssamninga. Samningsákvæði í alþjóðlegri framkvæmd eru bæði ítarlegri og skýrari en þau sem finnast í íslenskri framkvæmd en það auðveldar beitingu þeirra. Líklega má rekja muninn á ákvæðunum að einhverju leiti til mismunandi túlkunarreglna samningaréttar í þeim lögsögum sem samningarnir heyra undir. Það er þó hægt að bæta íslenskusamningana svo að þeir uppfylli betur markmið lánveitenda að takmarka líkur á útlánatapi.In this essay the concept of contractual lenders protection in loan and credit agreements is examined. Contractual lenders protection refers to protection against credit loss lenders seek in agreements with borrowers. The aim of the essay was to examine Icelandic loan agreements and specifically the clauses which are aimed at protecting the lender against credit loss. In addition the need for improvement of Icelandic loan agreements was examined. In order to determine the need for improvements international credit agreements were reviewed and specifically the Loan Market Association recommended form which was used as a benchmark. After reviewing both Icelandic agreements and the LMA agreement and comparing the two it was determined that there was indeed much room for improvement of Icelandic loan agreements since their foreign counterparts had both more detailed and specific contract clauses. There are a few suggestions about what writers of loan agreements should have in mind when writing loan agreements and uggestions for specific clauses which should be incorporated into the agreements. It is possible that the difference in detail is due to differences in the rules of contract interpretations in common and civil law, which is in place in Iceland, systems however there still is a need to improve Icelandic agreements in order for them to better fulfil their role in protecting lenders against credit loss