Mikilvægi félagslegrar virkni fyrir andlega og líkamlega heilsu: Rannsókn á félagslegri virkni hælisleitenda Í Reykjavík

Staða hælisleitenda á Íslandi hefur lítið verið rannsökuð og enn síður félagsleg virkni þeirra. Því var markmið þessarar eigindlegu rannsóknar að rannsaka möguleika hælisleitenda, sem vistaðir eru í úrræðum á vegum Reykjavíkurborgar, til virkni. Rannsóknarspurningarnar eru eftirfarandi: Hvernig er félagslegri virkni meðal hælisleitenda í þjónustu hjá velferðarsviði Reykjavíkurborgar háttað? Hvaða áhrif hefur skortur á félagslegri virkni á hælisleitendur á meðan þeir bíða ákvörðunar um stöðu sína á Íslandi? Til að svara spurningunum var gerð eigindleg rannsókn þar sem tekin voru sex viðtöl við hælisleitendur frá mismunandi upprunaríkjum, þrjár konur og þrjá karla á aldrinum 23 til 36 ára, sem allir fá þjónustu frá velferðarsviði Reykjavíkur. Niðurstöður rannsóknarinnar sýna að þátttakendur í rannsókninni reyna eftir megni að viðhalda daglegri virkni sinni og eru flestir mjög meðvitaðir um afleiðingar þess að viðhalda ekki virkni. Flestir þátttakendur nýttu öll þau tækifæri sem þeir höfðu til félagslegrar virkni en mættu ýmsum hindrunum, menningarlegum og félagslegum. Helsta hindrunin sem þátttakendur töldu sig mæta var að fá ekki að taka þátt á vinnumarkaði. Skortur á félagslegri virkni hafði neikvæð áhrif, bæði líkamleg og andleg, á þátttakendur. Þeir upplifðu sig jaðarsetta auk þess sem þeir höfðu fundið fyrir einkennum kvíða og þunglyndis. Rannsóknin benti til að aukin virkni hefði jákvæð áhrif og ynni gegn neikvæðri andlegri líðan. Lykilorð: Hælisleitendur, jaðarsetning, félagsleg virkni, félagsauðurLittle has been researched about asylum seekers and their position in Icelandic society and even less so on how they keep socially active. The objective of his qualitative study was to look at the resources asylum seekers in the city of Reykjavik have access to, in order to keep active. The research questions were as follows: What is the social participation of asylum seekers, who receive welfare service from the city of Reykjavík? How does lack of social participation, while waiting for a decision on their status in Iceland, impact asylum seekers? To answer these questions, a qualitative study was conducted involving six interviews with asylum seekers from different countries, three women and three men aged 23 to 36 years, who all receive welfare service in the city of Reykjavík. The study shows that participants try to maintain active on a day-to-day basis and most are very aware of the consequences of not maintaining activety. Most participants took advantage of all the opportunities they had for social activity, but faced various obstacles, both cultural and social. In the experience of the participants, their main obstacle was to be kept off the labour market. Lack of social activity had a negative impact, both physical and mental, on participants. They experienced themselves as marginalized, in addition to experiencing symptoms of anxiety and depression. The study indicated that increased activity has a positive effect and counters other negative effects on their mental well-being. Key words: Asylum seekers, Marginalization, Social activity, Social capita