Nemendur með kjörþögli : þekking kennara og stuðningur sem þeir fá til að koma til móts við þarfir þeirra

Kjörþögli er skilgreind sem kvíðaröskun og lýsir sér á þann hátt að börn tala ekki í vissum félagslegum aðstæðum, oftast í skóla. Kjörþögli er sjaldgæf röskun en margar rannsóknir benda til þess að tíðni hennar sé aðeins um 0,7%. Vandasamt getur verið að greina kjörþögli en börn með þessa röskun tala alla jafna heima við eða við aðrar félagslegar aðstæður þar sem þau finna til öryggis. Skólinn og umhverfi hans er oft sá staður sem börn með kjörþögli óttast mest og koma einkennin oft mest í ljós þegar þangað er komið. Fyrir vikið er mikilvægt að kennarar, og annað starfsfólk skólans, þekki til einkenna kjörþögli til að geta komið sem best til móts við þarfir þessara barna. Meginmarkmið rannsóknarinnar var að kanna á hvern hátt náms- og félagslegum þörfum barna með kjörþögli væri mætt í skólakerfinu. Jafnframt að kanna þá þekkingu sem kennarar hafa á kjörþögli og hvaða stuðning þeir fá til að geta komið til móts við þarfir þessara barna. Rannsóknin var eigindleg. Tekin voru viðtöl við fimm einstaklinga sem höfðu það sameiginlegt að hafa unnið með nemendum með kjörþögli í leik- eða grunnskóla. Eftirfarandi rannsóknarspurningar voru hafðar að leiðarljósi: Hvaða þekkingu og reynslu hafa kennarar til þess að koma sem best til móts við náms- og félagslegar þarfir nemenda með kjörþögli? Hvers konar stuðning fá kennarar til þess að geta mætt þörfum þessara nemenda? Helstu niðurstöður rannsóknarinnar sýndu að bakgrunnsþekking kennaranna á kjörþögli var mjög takmörkuð. Sá stuðningur sem þeir fengu virtist vera af skornum skammti en kom hann þá helst frá sérkennurum skólanna. Kennsluaðferðir kennaranna breyttust lítið við komu nemenda með kjörþögli í bekkinn. Niðurstöður sýndu jafnframt að náms- og félagsleg staða þessara nemenda var misjöfn, þó að mestum hluta góð.Selective mutism is an anxiety disorder characterized by children’s inability to speak in selected social settings, most often at school. Selective mutism is a rare disorder and many research studies report that its frequency is about 0.7% of children. The diagnosis of selective mutism can be difficult because children with the disorder are usually comfortable speaking at home or in other social settings where they feel comfortable. The school environment often makes children with selective mutism feel uncomfortable and anxious. The characteristics often don't show until they first enter e.g. kindergarten or school. Therefore it is imperative that teachers, as well as other school employees, are aware of the characteristics of selective mutism in order to be able to meet those children’s needs. The goal of the study was to explore how educational and social needs of children with selective mutism are met in the school system. Also to research the teachers’ knowledge of selective mutism and what support they receive to be able to meet these children’s needs. The research was qualitative and its results are based on interviews with five individuals who had all worked with students with selective mutism in school. The following leading questions were: What knowledge and experience do teachers have to meet educational and social needs of students with selective mutism? What kind of support and guidance do teachers receive to be able to meet those students’ needs? The main results of the study indicated that the teachers’ knowledge of selective mutism was very limited. The support and guidance they got seemed very poor but what they did get mostly came from the schools’ special education teachers. The teachers didn't change their teaching techniques much with the arrival of the students with selective mutism. The results also suggested that the students’ educational and social status was different, though mostly good