Réttur barna til friðhelgi einkalífs gagnvart fjölmiðlum. Vernda lög börn nægilega fyrir ágangi fjölmiðla?

Með aukinni skilvirkni og upplýsingaflæði verður að telja að vegið sé friðhelgi okkar og persónuvernd. Þó að réttur okkar sé að mörgu leyti varinn eru lög oft á tíðum ekki nægilega skýr og veita ekki nægilega vernd hvað þetta varðar. Fullorðnir einstaklingar hafa í flestum tilvikum dómgreind, þekkingu og þroska til þess að vara sig á ágangi og áróðri fjölmiðla en aftur á móti er einn þjóðfélagshópur sem oft gleymist í þessari umfjöllun, og það eru börnin. Börn hafa, eðli málsins samkvæmt ekki þessa eiginleika sem fullorðnir búa yfir og eru oft á tíðum mjög berskjölduð og eru meðtækilegri fyrir því upplýsingaflóði og áreiti sem fjölmiðlar senda út frá sér í allskyns formi. Í þessari ritgerð er leitast við að varpa ljósi á rétt barna til friðhelgi einkalífs í skjóli frá áreiti fjölmiðla og markaðssetningar, og hvort rétturinn sé nægilega verndaður í lögum og stjórnvaldsfyrirmælum Farið er í inntak reglunnar um friðhelgi einkalífs, skilgreiningu hugtaksins barns og muninn á réttarstöðu barns og foreldra, fjallað um fjölmiðla, hugtakið skýrt og þau lög og reglur sem við koma barnavernd og einnig alþjóðlegar reglur og siðareglur fjölmiðlafólks