Bein réttaráhrif og forgangsáhrif ólögfestra og ranglega lögfestra gerða EES samningsins í EFTA-ríkjunum

Þau meginviðhorf sem hafa einkennt EES-samninginn og ráðið mestu um lagalegt eðli hans og stöðu sem þjóðréttarsamnings eru tengsl hans við EB-rétt, viðleitni hans til að tryggja einstaklingum og lögaðilum réttindi sem njóta lagaverndar að landsrétti, og að markmið hans skulu nást innan stjórnskipulegra heimilda og takmarkana þeirra sem kenningin um tvíeðli þjóðaréttar og landsréttar setur, og nánar verður vikið að síðar. Í þessari ritgerð mun ég leitast við að svara því, að hvaða marki þessi réttindi einstaklinga og lögaðila eru tryggð, þegar stjórnskipulega réttri aðferð hefur ekki verið beitt við innleiðingu þeirra að landsrétti