Borgargata - hlutverk og flokkun

Síðastliðin 60 ár hafa flestar götur verið fyrst og fremst hannaðar af þörfum ökumannsins og einkabílsins, er það að verða liðin tíð þar sem stjórnvöld um allan heim eru að átta sig á því að göturnar búa yfir of miklu af ónýttum rýmum. Götur gera meira en 80% af öllum opinberum svæðum í borgum og er þá mikilvægt að hanna götur með fólk efst í huga. Markmið verkefnisins er að skoða og rannsaka borgargötur hér á landi og erlendis, skoða hvað þarf til þess að gata geti orðið borgargata og hvert hlutverk hennar er. Þá var einnig markmið að setja borgargötu í undirflokka til þess að auðvelda hönnunarferlið og er greint frá hvort þær götur sem nú eru flokkaðar sem borgargötur passi undir skilgreininguna á borgargötu. Rannsóknarspurningin er: Hvað er borgargata og hvert er hlutverk hennar? Í vinnslu þessa verkefnis var gögnum tengdum götum safnað saman, sem sagt skýrslur og leiðbeiningarskjöl. Erlend dæmi um götur í borgum og útfærslur á þeim voru skoðaðar og þá sérstaklega í Bandaríkjunum. Farið var í vettvangsferð um borgargötu rýmin og þau ljósmynduð og greind. Samkvæmt aðalskipulagi Reykjavíkurborgar 2010-2030 er borgagata skilgreind sem gata sem er lykilgata viðkomandi hverfis. Höfundur ályktar að tilgangur borgargötu sé að gera götuna líflegri, að gatan og byggingarnar séu ein heild þar sem fólk getur staldrað við og fundist þau örugg. Borgargata líkt og skilgreint er á Íslandi finnst ekki erlendis, en þar eru þó götur sem nefnast borgargötur (e. urban streets) þær götur eru allar í borgum en hafa enga sérstaka skilgreiningu. Höfundur ákvað að flokka borgargöturnar í þrjá undirflokka: flokk A, flokk B og flokk C - breiðgata. Greint var frá hvort Langholtsvegur, Dyngjuvegur, Austurbrún og Brúnavegur gætu verið borgargötur. Langholtsvegur hefur allt sem til þess þarf að vera borgargata þar sem gatan er meðal annars lykilgatan í hverfinu. Dyngjuvegur, Austurbrún og Brúnavegur eru hliðargötur í hverfinu og eru þær ekki lykilgötur hverfisins