Með íslenskt efni að vopni : mikilvægi íslensks dagskrárgerðarefnis í sjónvarpi

Tilgangur þessa verkefnis var að reyna að komast að því hve mikilvægt íslenskt dagskrárgerðarefni sé fyrir þrjár stærstu sjónvarpsstöðvar Íslands, Stöð 2, Rúv og Skjár Einn. Sömuleiðis voru nálganir stöðvana skoðaðar út frá ýmsum hliðum tengdum framleiðslu, ákvörðunartöku og kostnaðar á íslensku sjónvarpsefni. Niðurstöður viðtala við dagskrárstjóra stöðvanna þriggja benda til að staða íslensks dagskrárgerðarefnis sé mjög sterk. Efnið þykir kostnaðarsamt en þegar vel tekst til þá mun það borga sig til baka, til að mynda með aukinni áskriftarsölu. Svarið við því hvernig best er að ná sem mestum árangri með sýningu á íslensku efni virðist ekki alltaf vera það sama þar sem erfitt er að finna fullkomið jafnvægi á milli kostnaðar, fjölda þátta og gæða efnisins. Tvær leiðir eru aðallega notaðar í framleiðslu og kaup á íslensku efni. Annað hvort er byggt upp á einum dýrum þætti og nokkrum minni, ódýrari þáttum eða fleiri minni, ódýrari þáttum. Það er því spurning hvort stöðvarnar ákveði að taka gæði framyfir magn eða öfugt. Áhersla sjónvarpsstöðvana á að sýna vandað íslenskt efni getur verið góð fyrir íslenskt samfélag til að mynda með auknum atvinnutækifærum og varðveislu íslenskrar tungu.The purpose of this project was to try and figure out how important Icelandic programming content is for Iceland’s three biggest televisionstations, Stöð 2, Rúv and Skjár Einn. The televisionstations’ approaches were also under consideration regarding their stance on production, decision making and the costing on Icelandic programming content. The results from interviewing the stations’ program directors lead me to believe that Icelandic programming content has a strong stance, the content is rather expensive but when it’s done right it will repay, especially in terms of increased subcriptions. The idea behind how the balance between costing, quantity and quality of Icelandic programming content isn’t always the same and is almost impossible to get perfect. Two main ways are believed to be the right way to do that, one is to build up on one big and expensive program and produce or buy fewer cheap programs to fill up the TV program and go for quality over quantity or to produce more of cheaper programs and go for quantity over quality. The televisionstations’ focus on showing, buying and producing Icelandic programming content could be a good thing for Icelandic society, for example it would create jobs and it would help protecting the Icelandic language