Misbjóðandi framferði gagnvart einstaklingum með heilabilun á öldrunarstofnunum: Siðfræðileg umfjöllun

Það er upplifun höfundar, að í framferði starfsfólks öldrunarstofnana gagnvart heilabiluðum íbúum geti skort á það að huga að manneskjunni á bakvið heilabilunarsjúkdóminn. Þetta getur birst í skorti á nauðsynlegri nærgætni og skilningi á viðbrögðum hennar í aðstæðum hverju sinni. Gerð er tilraun til að skilgreina slíkt framferði, sem hér er nefnt misbjóðandi. Rýnt er í það, hvort og þá hvernig slíkt framferði getur haft siðferðilegar afleiðingar, ekki síður en þau sýnilegu neikvæðu áhrif á einstaklinginn sem lýst er, og endurspeglast einkum í hegðunareinkennum og færniskerðingu umfram það sem beinlínis má telja orsök undirliggjandi heilabilunarsjúkdóms. Í þessum tilgangi eru ígrunduð þrjú siðferðilega mikilvæg gildi, sjálfræði, virðing og mennska, með það fyrir augum hvort og hvernig misbjóðandi framferði felur í sér brot gegn þeim. Einnig eru mögulegar ástæður misbjóðandi framferðis skoðaðar stuttlega, og fjallað um leiðir til að draga úr hættunni á því