Ómur þýðrar þagnar, 1Kon 19.12 í samhengi biblíufræða og kristinnar trúar

Í þessari umfjöllun mun ég leggja fram 12. vers 19. kafla Fyrri Konungabókar og skoða hann undir smásjá. Hreiðra um mig í textanum og draga fram smáatriði og vísbendingar sem geta fært nútíma lesendur nær merkingu hans. Ásetningur minn er ekki að kryfja hann líkt og upprifið blóm þannig að ekkert verði eftir nema sundurliðaður stilkur, blöð og knappur, heldur einungis varpa fram séreinkennum textans. Skoða blómið eins og það er og út frá gróðrinum í kring. Skoða hvað stemmir og hvað stemmir ekki og reyna að fá sem heildstæðasta mynd af texta sem er að sjálfsögðu marglaga og flókinn en þó afar gefandi. Mín ætlun er að taka sem flest einkenni textans fyrir, vandræði sem koma fram í greiningu hans og allar helstu vísanirnar sem hann inniheldur. Þannig leitast ég við að fá sem heildstæðasta mynd af honum en jafnframt forðast allar tilhneigingar til einföldunar. Ég mun hefja för mína með því að skoða bakgrunn Fyrri Konungabókar og í kjölfar þess skoða spámennina. Þá mun ég beina sjónum mínum að Elía spámanni, bera hann síðan saman við Móse og líta á hliðstæðurnar í lífi þessara tveggja manna. Þá mun ég skoða tilvísanir í Elía í Nýja testamentinu og skoða tilgang og stöðu Elía sagnasafnsins innan devterónómska söguverksins en þar mun ég nýta mér rannsóknir Susanne Otto eins og þær birtast í grein hennar The Composition of the Elijah-Elisha Stories and the Deuteronomistic History frá 2003. Þá mun ég rannsaka textann sjálfan. Hvað segja mismunandi biblíuþýðingar um þennan tiltekna texta? Hver er afrakstur skoðunar á textatengslum? Hvernig geta 107. Davíðssálmur og Job 4.16 hjálpað okkur að skilja betur 1Kon 19.12? Vert er að ígrunda gaumgæfilega hver er sérstaða þessarar guðsopinberunar í samhengi guðsmynda Gamla testamentisins og mun ég þá nýta mér rannsóknir Dr. Mary Elizabeth Mills sem fram koma í bók hennar Images of God in the Old testament frá 1998. Að lokum mun ég skoða notkunarsögu textans í helgihaldi og beina sérstaklega athyglinni að Karþúsamunkareglunni þar sem lögð er megináhersla á kyrrð og þögn. Ritgerðina enda ég á samantekt og lokaorðum