Mansal til nauðungarvinnu: Þrælahald nútímans

Ritgerð þessi fjallar um mansal og er sérstök áhersla á þá birtingarmynd þess sem kallast nauðungarvinna. Mansal hefur stundum verið kallað þrælahald nútímans og er svívirðilegur glæpur þar sem réttur fórnarlamba er margfalt brotinn. Einstaklingur í nauðungarvinnu er hagnýttur af þriðja aðila og látinn vinna vinnu sem hann hefur ekki boðið sig sjálfviljugur fram í en ýmsum þvingunum er beitt ná valdi yfir honum. Vinnan fer oft fram við hættulegar aðstæður og öryggi fórnarlamba er ekki tryggt. Nauðungarvinna er flókið fyrirbæri og að miklu leyti hulinn glæpur en erfitt getur reynst að greina fórnarlömb og sakfella gerendur. Málefnið er lítt þekkt hér á landi þar sem reynslan er ekki mikil en líklegt er að slíkum málum muni fjölga hérlendis á komandi árum. Þættir eins og hnattvæðing, fólksflutningar, tækniþróun og eftirspurn eftir ódýrum vörum og þjónustu veita gerendum tækifæri til að selja fólk mansali til nauðungarvinnu. Mansal er alþjóðlegt vandamál og þurfa þjóðir að taka höndum saman ef árangur á að nást. Ýmsir alþjóðlegir samningar hafa verið gerðir til að samræma aðgerðir ríkja og þeirra mestur er Palermóbókunin við samning Sameinuðu þjóðanna. Þörf er á skilvirkum leiðum til að geta sótt gerendur til saka og veitt fórnarlömbum stuðning. Líklegt er að aðkoma fagfólks að mansalsmálum, þar á meðal félagsráðgjafa, muni aukast í náinni framtíð. Félagsráðgjafar eru í einstakri stöðu til að geta veitt fórnarlömbum stuðning en kenningarlegar nálganir þeirra, eins og vistfræðikenning, valdeflingarnálgun og heildarsýn, geta nýst vel til að hjálpa fórnarlömbum að takast á við afleiðingar glæpsins og sjá von í framtíð sinni