Aftur nýtt : endurnýtanlegur efniviður í textílkennslu

Ágrip Endurnýting er mikilvægur þáttur í íslenskri menningu og hefur fylgt mannkyninu gegnum árin. Hér áður fyrr var endurnýting helst tilkomin af nauðsyn, sökum fátæktar og skorts á efnivið til að vinna úr. Nú á tímum snýr endurnýting að samfélagslegum gildum og umhverfisvitund sem stuðlar að sjálfbærni og endurnýtingu. Í verkefni þessu er fari yfir það hvernig endurnýting í textílkennsu fellur að þeim markmiðum og gildum sem ný Aðalnámskrá grunnskóla leggur áherslu á. Nýjasta útgáfa Aðalnámskrár grunnskóla er byggð á sex grunnstoðum menntunnar og taka hæfniviðmið námsgreina mið af þeim. Mikil og hröð þróun og tækninýjungar hafa leitt af sér breytingar á samfélaginu í heild, endurnýting hefur þróast frá því að vera nauðsyn yfir í að snúa að vitundavakningu um mikilvægi þess að hlúa vel að umhverfinu. Endurnýting í textílkennslu býður upp á fjölbreyttni í kennsluháttum og verkefnavali og skapar tækifæri til að auka frumkvæði, sköpunargleði og sjálfbærni nemenda. Allt eru þetta liðir í grunnþáttum menntunar sem ný Aðalnámskrá grunnskóla byggir á. Því er ljóst að endurnýting í textílkennslu fellur vel að grunnþáttum menntunar og eykur umhverfisvitund nemenda. Þar að auki stuðlar endurnýting í textílkennslu að sjálfbærni í skólastarfi sem er hluti af þróun samfélagsins. Höfundur vonast til að verkefni þetta kveiki áhuga textílkennara á að hafa endurvinnslu í huga þegar kemur að skipulagi kennslunnar