Healthcareproffessionals ́ experiences of providing in-patient care for patients with functional neurological symptoms: Interdisciplinary focus groups interviews

Bakgrunnur: Á taugalækningadeildum er áætlað að starfræn einkenni séu til staðar hjá einum af hverjum 10-15 sjúklingum á hverjum tíma. Algeng birtingarmynd þeirra er máttleysi í útlimum eða andliti, göngulagstruflanir, skyntruflanir og tal- og kyngingarerfiðleikar. Starfrænir krampar eru einnig algengir. Afleiðingar starfrænna einkenna eru jafn alvarlegar og hjá einstaklingum með aðra taugasjúkdóma. Mat og meðferð þverfaglegs teymis er talin lykilþáttur í meðferð legusjúklinga með starfræn taugaeinkenni. Rannsóknir benda til að þekkingu starfsfólks um einkennin sé ábótavant og að tilhneiging sé til þess að það finni fyrir óöryggi í umönnun sjúklinganna. Það getur haft áhrif á það hvernig þeir mæta sjúklingum með starfræn taugaeinkenni í klínísku starfi. Þrátt fyrir þetta hafa þær áskoranir sem heilbrigðisstarfsfólk upplifir í umönnun þessara einstaklinga ekki verið rannsakaðar. Markmið: Að skoða hvernig þverfaglegt teymi heilbrigðisstarfsmanna upplifir hindrandi og hvetjandi þætti í meðferð og endurhæfingu fullorðinna sjúklinga með starfræn taugaeinkenni. Vonast er til að sú þekking muni veita gagnlegar upplýsingar um hvaða stuðning heilbrigðisstarfsfólk þarf til þess að geta skipulagt áhrifaríka umönnun. Aðferð: Framkvæmd voru rýnihópaviðtöl með 18 heilbrigðisstarfsmönnum sem allir voru með klíníska reynslu af umönnun og meðferð sjúklinga með starfræn taugaeinkenni. Þeir voru fulltrúar eftirfarandi fagstétta; Hjúkrunarfræði, iðjuþjálfunar, sérfræðinga í taugalækningum, sjúkraþjálfunar og taugasálfræði. Þrjú rýnihópaviðtöl áttu sér stað. Notuð var eigindleg efnisgreining og gögnin kóðuð og flokkuð. Niðurstöður: Heilbrigðisstarfsfólk upplifði margar áskoranir í meðferð sjúklinga með starfræn einkenni. Á sama tíma komu þeir auga á mögulegar lausnir og hvetjandi þætti til þess að efla núverandi meðferðarferli. Niðurstöður voru flokkaðar í eftirfarandi: (1) atriði varðandi þekkingu og fordóma hjá starfsfólki sem höfðu áhrif á meðferð og (2) tímapunkta sem voru sérstaklega viðkvæmir í meðferðarferlinu. Þessir tímapunktar voru (a) þegar greining var gefin, (b) skipulag meðferðar og (c) útskrift og eftirfylgd. (3) Rauði þráðurinn í meðferðarferlinu er samstilling sem tengir saman þessa þrjá mikilvægu tímapunkta. Ályktun: Niðurstöður varpa ljósi á þær áskoranir sem heilbrigðisstarfsfólk stendur frammi fyrir við umönnun einstaklinga með starfræn einkenni á sérhæfðum legudeildum og hvernig er hægt að takast á við þær. Nauðsynlegt er að tengja betur saman mikilvæga tímapunkta í meðferðarferlinu. Við leggjum fram tillögur um hvernig hægt er að styðja heilbrigðisstarfsfólk betur við að skipuleggja meðferð einstaklinga með starfræn einkenni en þekkinguna má nota til þess að þróa skilvirkt ferli fyrir sjúklingana.Background: Functional neurological symptoms occur in approximately one out of 10-15 neurological inpatients each time. Frequent symptoms include weaknesses in extremities or face, functional movement disorders, sensory symptoms, and speech- and swallowing difficulties. Non-epileptic seizures are also common. Although symptoms cannot be explained by organic disease adverse consequences are just as serious as those observed in other neurological diseases. Only few studies have investigated inpatients with functional neurological disorders and even though team work has been identified as one of the key aspects for successful rehabilitation of these patients, no study has investigated the challenges that the interdisciplinary team of healthcare professionals are confronted with when providing specialized care. Interdisciplinary professionals sometimes have negative attitudes that may disturb the way that they approach patients with functional neurological disorders. Aim: To explore how the neurological interdisciplinary team of healthcare professionals experience facilitators and barriers in the care of adult patients with functional neurological. This knowledge is intended to provide valuable information on how to optimize care for patients with functional disorders and how healthcare professionals best can organize care and be supported in their caregiving role. Method: A total of 18 healthcare professionals who had clinical experience in caring for patients with functional disorders participated in qualitative focus group interviews. They represented the following professions; nursing, occupational therapy, medical neurology, physiotherapy, and neuropsychology. A total of three focus group interviews were conducted. Data were analyzed using qualitative content analysis. Results: Participants had experienced many challenges when organizing the care of patients with functional neurological symptoms. Knowledge and stigma were highlighted as critical issues to address. Participants identified viable solutions that could be implemented to counterbalance challenges in clinical care. Three particularly vulnerable timepoints were identified (a) the time of diagnosis, (b) planning of interventions, and (c) discharge and follow-up. Coherence in care was the main feature to enable connection of the critical timepoints in the process of care and rehabilitation. Conclusion: Findings underscore existing interdisciplinary challenges and provide detailed examples of how these can be counterbalanced in an inpatient environment in a feasible way. We demonstrated a need to optimize care to make stronger connections between the vulnerable timepoints. We discuss possible implications for care and provide suggestions for organization of care. The knowledge can be used directly to develop clinical care pathways and to enhance care for inpatients with functional neurological disorders in Iceland