Ráð í tíma

Markmið þessa lokaverkefnis var að kanna upplifun kennara og nemenda á forvarnarefninu Örugg saman sem kennt var í þremur skólum hér á landi. Tekin voru viðtöl við kennara og einnig voru nemendur í 10. bekk fengnir í rýnihópa. Áhersla var lögð á að skoða þætti eins og þekkingu á viðfangsefninu og viðhorf til þess hjá kennurunum, bæði fyrir og eftir kennslu og hvernig kennslan gekk. Hjá nemendum var skoðað hvaða þekkingu, viðhorf og skilning þeir hafa á ofbeldi í nánum samböndum og hvernig þeim fannst forvarnarefnið og kennslan á því vera. Helstu niðurstöður sýndu að viðmælendur voru almennt sammála um að forvarnarefni séu nauðsynleg til að fræða nemendur um ofbeldi í nánum samböndum og hvað góð sambönd fela í sér. Það komu hins vegar upp ýmsar vangaveltur um það hvort hægt væri að stytta efnið til að það félli betur inn í þær 40 mínútna kennslustundir sem kennarar hafa hér á landi. Nemendur voru að stærstum hluta ánægðir með kennslu efnisins og töldu margt sem þar kom fram hafa vakið þá til umhugsunar. Einnig bentu þeir á þætti sem þeir vissu ekki fyrir sem þeir gætu nýtt sér í samböndum síðar meir. Niðurstöður viðtala gáfu til kynna að þetta forvarnarefni virðist henta vel og vera mikilvægt efni fyrir grunnskóla og jafnvel víðar. Mikilvægt er að taka tillit til ábendinga um þætti sem megi þróa betur eða bæta í verkefninu svo það henti betur í íslenskum aðstæðumThe aim of this MPH thesis is to evaluate the implementation of the preventative program Safe Dates that was implemented in three elementary schools in Iceland. Teachers were interviewed and students in 10th grade discussed their views in a focus group. The emphasis of the discussions and interviews was on the teachers’ familiarity with the subject and their perspectives before and after they taught the subject and on how the teaching itself had been accepted in their opinion. The students were also asked to what extent they were familiar with the subject of violence in relationships and how they did find the preventative program and the teaching of it. The main findings are that everyone agrees that preventative programs are necessary to educate students on violence in relationships and to elucidate what constitutes a good relationship. There were concerns that the course was too long and needed adapting to the 40 minutes teaching hour in Iceland. The students were mostly content with how the subject was taught and claimed it was thought provoking. They also said that a several points had been raised during the course that they had been unaware of and would be helpful in their own relationships in the future. The conclusion is that a preventative program similar to Safe Dates seems useful and applicable and should be taught in all Icelandic elemantary schools and maybe at other levels as well. It is, however, important to take heed to concerns raised about the need to adapt the program to Icelandic circumstances