Physical activity and self-esteem among adolescents : gender difference and the impact of physical activity intervention on adolescent´s self-esteem

Physical activity benefits our physical and psychological health as well as our self-esteem but one of the many challenges during adolescent years is developing identity and self-esteem. The aim of this study was to examine adolescent’s self-esteem, gender difference and the impact of physical activity intervention. The sample was randomly drawn from four upper-secondary schools with a total number of 233 participants (150 females and 83 males) and a mean age of 16 years. The study was a physical activity intervention using pedometer and diaries with repeated measures at baseline and follow-up. The first hypothesis was that a 3-week physical activity intervention could increase adolescent´s self-esteem. The second hypothesis was that a 3-week physical activity intervention would be more beneficial for girls than boys. The study was a randomized control trial intervention with a four (group) by two (time) by two (gender) factorial design. Results showed main effect of time on self-esteem for research groups and gender as well as main effect between research groups and between gender. However, results did not support the two hypotheses as there were no significant interactions between self-esteem over time and research group or self-esteem over time and gender.Rannsóknir sýna að hreyfing hefur jákvæð áhrif á líkamlega og andlega heilsu fólks. Eins greina rannsóknaniðurstöður frá jákvæðum tengslum hreyfingar og sjálfsálits en ein af fjölmörgum áskorunum einstaklinga á unglingsárum er að þróa eigin sjálfsmynd og sjálfsálit. Markmið þessarar rannsóknar var að skoða sjálfsálit unglinga og áhrif hreyfiíhlutunar á sjálfsálit. Úrtakið var dregið af handahófi úr fjórum völdum framhaldsskólum á höfuðborgarsvæðinu. Heildarfjöldi þátttakenda var 233 (83 strákar og 150 stúlkur) og var meðalaldur 16 ár. Rannsóknin var slembivals hreyfiíhlutunarrannsókn með fyrir og eftir mælingum og samanburðarhóp. Íhlutun rannsóknar var skrefmælir og dagbók. Fyrsta tilgáta rannsóknar var að 3 vikna hreyfiíhlutun hefði áhrif á sjálfsálit unglinga. Önnur tilgáta rannsóknar var að 3 vikna hreyfiíhlutun hefði meiri áhrif á stúlkur en stráka. Framkvæmd var 4 sinnum 2 og 2 sinnum 2 blönduð dreifigreining. Niðurstöður rannsóknar vor marktæk meginhirf af tíma á sjálfsálit fyrir bæði rannsóknarhópa og kyn þar sem sjálfsálit jókst á milli tímapunkta. Einnig komu fram marktæk meginhrif af kyni og rannsóknahópum. Þar sem strákar mældust með hærra sjálfsálit en stúlkur og marktækur munur var á milli viðmiðunarhóps og skrefmælahóps annars vegar og viðmiðunarhóps og dagbókarhóps hinsvegar. Rannsóknaniðurstöður studdu þó ekki tilgáturnar þar sem ekki greindust marktæk samvirknihrif