Article 50 of the Children's Act no. 76/2003 : enforcement options relating to obstruction of access

Ritgerðin er lokuð til 2015Ákvæði 50. gr. barnalaga nr. 76/2003 kveður á um að héraðsdómari getur heimilað, að kröfu þess sem á umgengnisrétt við barn, að umgengni verði komið á með aðfarargerð að ákveðnum skilyrðum uppfylltum. Þau skilyrði lúta að því að forsjármaður tálmi umgengni þrátt fyrir úrskurð um dagsektir og fjárnám fyrir þeim. Meginmarkmið ritgerðarinnar er að kanna skilyrði ákvæðisins ítarlega ásamt því að leitast við að túlka hvað felst í hugtakinu tálmun út frá laga- og dómaframkvæmd. Lítið hefur reynt á beitingu ákvæðisins fyrir dómstólum en dómafordæmi bera með sér að efndatími skyldu verður að vera runninn upp til að heimild til aðfarar verði veitt. Hafi dagsektir verið greiddar einatt til þess að koma í veg fyrir aðför hefur það ekki verið talið standa í vegi fyrir framkvæmd aðfarar. Dómstólar hafa haldið sig við formhlið málsins í stað þess að víkja að efnishlið þess og hafa því ekki túlkað hugtakið tálmun með nákvæmum hætti. Dagsektarúrskurðir sýslumanna varpa þó nokkru ljósi á inntak hugtaksins. Framkvæmd aðfarar skal valda sem minnstu álagi fyrir barn en reynslan hefur sýnt að ekki hefur verið gætt nægjanlega að hagsmunum barns við aðfarargerðir. Að endingu ber þess að geta að umgengnisréttur er tryggður í 3. mgr. 9. gr. Barnasáttmálans og 8. gr. Mannréttindasáttmála Evrópu og geta aðildarríki talist brotleg gegn framangreindum ákvæðum tryggi þau ekki í innlendri löggjöf að umgengnisréttur barns við það foreldri, sem það býr ekki hjá, sé virtur ásamt því að virk úrræði séu til staðar til þess að bregðast við brotum gegn þeim rétti